________________
२४८
भगवतीसरे देवानुपियौ ! मम सप्त अन्तेवासिशतानि यावत्-अन्तं करिष्यन्ति, ततः खलु आनां श्रमणेन भगवता महावीरेण मनसा चैत्र पृष्टेन, मनसा चेव इदम् एतद्रूपम् व्याकरणम् व्याकृतौ सन्तौ श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दावहे, नमस्याः , वन्दित्वा, यावत्-पयुपास्वहे इतिकृत्वा भगवन्तं गौतमं वन्देते, नमस्यतः, वन्दित्वा, नमस्यित्वा, यामेव दिशं प्रादुर्भूतौ, तामेव दिशं प्रतिगतौ ॥ मू०५ ॥
टीका-पूर्वम् अतिमुक्तस्य कुमारश्रमणस्य भगवच्छिष्यस्यान्तिमशरीरत्वं प्रतिपादितम् तदधिकारात् अन्येषामपि भगवच्छिष्याणामन्तिमशरीरत्वं प्रतिपा. अंतेवामिसयाई जाव अंत करेहिति) हे देवाणुप्रियो ! मेरे सात सौ शिष्य यावत् समस्तदुःखों का नाश करेंगे। (तएणं अम्हे समणेण भगवया महावीरेण मणसा चेव पुट्टेणं मणसा चेव इमं एयावयागरणं वागरिया समा गा समणं भगव महावीरं वंदामो, नमसामो, वंदित्ता नमंसित्ता जाव पज्जुवासामो त्तिकटु भगवं गोयमं वदंति, नमसति, वदित्ता जामेव दिसिं पाउन्भूया तमेव दिसिं पडिगया ) इसतरह हमारे मन से ही पूछे गये प्रश्नों का उत्तर श्रमण भगवान महावीर ने मनसे ही दिया अतः हम लोगों ने श्रमण भगवान् महावीर को वंदना की, उन्हें नमस्कर किया। वंदना नमस्कार करके यावत् उनकी पर्युपासना की-इस प्रकार कहकर फिर उन दोनों देवों ने भगवान गौतम को वंदन की, और नमस्कार किया। वंदना नमस्कार कर फिर वे जिस दिशा से प्रकट हुए थे उसी दिशा की ओर चले गये।
(एवं खलु देवाणुप्पिया ! मम सत्त अंतेवासिसयाइं जाव अंत करेहिति)
“હે દેવાનુપ્રિયે ! મારા ૭૦૦ શિવે સિદ્ધપદ પામશે અને સમસ્ત मानो मत ४२२." ( तएणं अम्हे समणेणं भगवया महाबीरेण मणस। चेव पुटठेण मणमा चेव इमं एयारूवं वागरण वगरिया समाणा समण भगवौं महावीरवंदामो नमसामो, वदित्ता, नम सित्ता जाव पज्जुवासामो त्तिक? भगवं गोयम वदति, नमसति, वदित्ता नमंसित्ता जामेव दिसि पाउब्भूया तामेव दिसि पडिगया )
આ રીતે અમારા દ્વારા મનથી જ પુછાયેલા પ્રશ્નોના ઉત્તર શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે મનથી જ દીધે. પછી અમે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદણું કરી, નમસ્કાર કર્યા. વંદણા નમસ્કાર કરીને અમે તેમની પર્ય પાસના કરી. ” આ પ્રમાણે કહીને તે બને દેવોએ ભગવાન ગૌતમને વંદણું નમસ્કાર કર્યો. વંદણા નમસ્કાર કરીને તેઓ જે દિશામાંથી પ્રકટ થયા હતા એજ દિશામાં પાછાં ચાલ્યા ગયા.
श्री. भगवती सूत्र:४
