________________
प्रमेयचन्द्रिका टी. श. ५ उ० ४ सु० ४ अतिमुक्तकस्वरूपनिरूपणम् २२५ पालिं बंधइ, बंधित्ता ‘णाविया मे, णाविया मे' नाविओ विव णावमयं पडिग्गहर्ग उदगंसि कट्ट पव्वाहमाणे, पव्वाहमाणे, अभिरमइ. तं च थेरा, अदक्खु, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता एवं वयासिसु-एवं खल्लु देवाणुप्पियाणं अंतेवासी अइमुत्ते णामं कुमारसमणे से णं भंते ! अइमुत्ते कुमारसमणे काहिं भवग्गहणेहिं सिज्झिहिइ, जाव-अंतं करोहिइ ? अज्जो ! त्ति समणे भगवं महावीरे तं थेरे एवं वयासी एवं खलु अज्जो! ममं अंतेवासी अइमुत्ते णाम कुमारसमणे पगइ भदए, जाव-विणीए से णं अइमुत्ते कुमारसमणे इमेणं चेव भवग्गहणेणं सिज्झिहिइ जाव-अन्तं करेहिइ, तं माणं अज्जो ! तुब्भे अइमुत्ते कुमारसमणं हीलेह, निंदेह, खिसेह, गरहेह अवमन्नेह, तुब्भेणं देवाणुप्पिया ! अइमुत्ते कुमारसमणं अगिलाए संगिण्हह,अगिलाए उवगिण्हह, अगिलाए भत्तेणं पाणेणं, विणएणं वेयावडियं करेह, अइमुत्तेणं कुमारसमणे अंतकरे चेव, अंतिम सरीरिए चेव। तएणं ते थेरा भगवंतो समणेणं भगवया महावीरेणं एवं वुत्ता समाणा समणं भगवं महावीरं वंदंति, नमसंति, अइमुत्तं कुमारसमणं अगि लाए संगिण्हति, जाव-वेयावडियं करेंति ॥ सू. ४ ॥
छाया-तस्मिन् काले, तस्मिन् समये श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य अन्ते वासी अतिमुक्तो नाम कुमारश्रमणः प्रकृतिभद्रको यावत्-विनीतः, ततः खल सः
भ २९
श्री. भगवती सूत्र:४
