________________
४२८
भगवतीसूत्रे श्रोतजनमनःप्रतिकूलाम् 'फरुसं' परुषाम् कठोरां गिरं वाणीम् ‘निसिरइ' निःसृजति उच्चारयति, अनवा रीत्या स चमरः शक्रस्य आवासं सौधर्मकल्प विमानमागत्य महोत्पातं करोति ॥ भू० ७ ॥
चमरप्रति शक्रस्य वज्रमोक्षणभगवच्छरणागमनवक्तव्यता प्रस्तुयते
म्लम्-तएणं से सक्के देविंदे, देवराया तं अणि, जाव अमणामं असुअपुवं फरसं गिरं सोचा, निसम्म आसुरुत्ते, जात्र-मिसिमिसेमाणे तिवाले भिउडि निडाले साहहु चमरं असुरिंदं, असुररायं, एवं वयासी-हंभो! चमरा ! असुरिंदा! असुरराया ! अपत्थिअपत्थिआ ! जाव हीणपुण्णचाउद्दसा! अज न भवसि, न हि ते सुहमत्थी तिकट्ठ तत्थेव सोहासणवरगए वजं परामुसइ, तं जलंतं, फुडंतं तडतडतं उकासहस्साइं विणिमुअमाणं, जालासहस्साई, पमुंचमाणं, इंगालसहस्साई पविक्खिरमाणं पविक्खिमाणं, फुलिंगजालामाला सहस्सेहिं चक्खुविक्खेवदिट्टिपडिघायं पि पकरेमाणं, हुअवहअइरेगतेयदिप्पं तं, जइणवेगं, फुल्लकिंसुयसमाणं, महब्भयं, भयंकरं चमरस्स असुरिंदस्स, असुररण्णो वहाए वजं निसिरइ, तएणं से असु
रई' उसने उस अधम, अनिष्ट, अकमनीय, अप्रिय, अशुभ-अकल्याणकारिणी-अमनोज्ञ-अमन्जुल, श्रोताजन के मन को अरुचिकारक, एवं कठोर वाणी का प्रयोग-उच्चारण किया। तात्पर्य-कहने का यह है कि इस रीति से उस चमरने शक्र आवासभूत सौधर्मकल्प विमान में आकर महाउत्पात किया ॥सू०७॥
गुण्णं, अमणाणं, फरुसं गिरं निसिरइ ' , मनिष्ट, ५४भनीय (मसु४२), અપ્રિય, અશુભ, અમનેઝ, અમૃદુલ, અચિકર અને કઠોર શબ્દો બોલવા માંડયા. કહેવાનું તાત્પર્ય એ છે કે શક્રના સૌધર્મ દેવલોકમાં જઇને ચમરે ઉપર મુજબને પાત મચાવ્ય | સૂ૦ ૭ .
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૩