________________
५३६
स्थानाङ्गसूत्र गाथा-मोसम्मि संखडीए मोयगगहणं अदत्तदाणम्मि ।
आरोवणपत्थरो तं चेव इमं तु नाणत्तं ॥ १ ॥ छाया--मृषावादे संखडया मोदकग्रहणमदत्तादाने ।
___ आरोपणा प्रस्तारः स एव इदं तु नानात्वम् ॥ १॥
अयमर्थ:-मृषावादे संखडयां-संखडीविषयं दोषारोपणं द्रष्टव्यम् । अदत्तादाने तु मोदकग्रहणविषयं दोषारोपणं द्रष्टव्यम् । अत्रोमयत्रापि आरोपणामस्तार:-आरोपणाया: आयश्चित्तस्य प्रस्तारः स एव पूर्वोक्त एव । परन्तु तयो - नात्वं वैशिष्टयमिदं बोध्यम् ॥१॥
तत्र मृषावादस्य वैशिष्टयमाश्रित्य प्राहगाथा- दीणकलुणेहिं जायइ, पडिसिद्धो विसइ एसणं च हणइ ।
जंपइ मुहप्पियाणि य, जोगतिगिच्छानिमित्ताई ॥ २ ॥ छाया-दीनकरुणैर्याचते, प्रतिषिद्धो विशति एषणां च हन्ति ।
जल्पति मुखपियाणि च, योगचिकित्सा निमित्तानि ॥२॥ अयमर्थः-भिक्षाचर्यार्थ विहरन्तौ द्वौ साधू कस्यचित् संखडीकर्तु हे गतौ ।
"मोसंमि संखडीए" इत्यादि। मृषावादमें संखडी (जिमणवार) विषयक दोषारोपण और अदत्तादानमें मोदकग्रहण विषयक दोषारोपण कहना चाहिये अर्थात् मृषावादमें संखडी विषयक दोषारोपण करनेवाले आरोपण कर्ताको तथा अदत्तादानमें मोदक ग्रहण विषयक दोषारोपण करनेवाले आरोपणकर्ताको प्रायश्चित्त प्रस्तारका कथन पूर्वोक्त रूपसेही कर लेना चाहिये यही बात “दीणक लुणेहिं" इत्यादि गाथा द्वारा प्रकट की गई है--
"दीणकलुणेहिं जाय" इत्यादि । इस गाथाका भावार्थ ऐसा है-भिक्षाके लिये भ्रमण करते हुए दा
" मोसंमि खंखडीए" त्या
મૃષાવાદમાં સંખડી વિષયક દષારોપણ અને અદત્તાદાનમાં મેદગ્રહણ વિષયક દેષારોપણનું કથન થવું જોઈએ. એટલે કે મૃષાવાદમાં સંબડી (સુખડી) વિષયક દષારોપણ કરનારા આપણાઁના પ્રાયશ્ચિત્ત પ્રસ્તારનું અને અદત્તાદાનમાં મોદક ગ્રહણ વિષયક દષાપણ કરનારા આપણકર્તાના પ્રાયશ્ચિત્ત પ્રસ્તારનું કથન પૂર્વોક્ત રૂપે જ થવું જોઈએ. એ જ વાત નીચેની ગાથા દ્વારા પ્રકટ કરવામાં આવી છે–
" दीणकलुणेहि जायइ " त्याहઆ ગાથાને ભાવાર્થ નીચે પ્રમાણે છે–ભિક્ષાપ્રાપ્તિ માટે ભ્રમણ કરતા
श्री. स्थानांग सूत्र :०४
