________________
सुघा टीका स्था०३३०३२०४६ शुद्धिकारिणामाभ्यन्तरबाह्यसंपदनिरूपणम् ८१ लोचनादि करोतीति भावः । अमायिन इहलोक परलोकादयः प्रशस्ता भवन्ति, यत आलोचनादिना संजातनिरतिचारस्य मम ज्ञानादीनि स्वस्वभावं लभन्तेऽतो हममायी भूत्वाऽऽलोचनादिकं करोमीति मनसि निधाय लघुकर्मा जीव आलोचनादि करोतीति भावः ॥ सू० ४५ ॥
पूर्वं शुद्धिरुक्ता साम्मत तत्कारिणामाभ्यंतरसम्पदं वाह्यसंपदं च प्ररूपयन् सूत्रत्रयमाह
मूलम् - तओ पुरिसजाया पण्णत्ता, तं जहा तं जहा - सुत्तधरे अत्थधरे तदुभयघरे १ । कप्पड़ णिग्गंथाण वा णिग्गंथीण वा तओ वत्थाई धरितए वा परिहरितए वा तं जहा जंगिए भंगिए खोमिए २ । कप्पइ णिग्गंथीण वा तओ पायाई धारित्तए वा परिहरितए वा, तं जहा - लाउयपाए वा दारुपाए वा महियापाए वा ॥ सू० ४६ ॥
-
परलोक आदि के भय से आलोचना आदि करता है । इसीसे अमायी के इहलोक और परलोक आदि प्रशस्त होते हैं। क्यों कि वह ऐसा जानता है कि आलोचित आदिसे निरतिचार हुए मेरे ज्ञान आदि अपने २ स्वभाव को प्राप्त कर लेते हैं अर्थात् ज्ञानादि निर्मल हो जाते हैं इस लिये मुझे अमायी होकर आलोचना आदि करना चाहिये। इस प्रकार समझकर यह लघुकर्मा जीव आलोचना करनेमें निरत होता है ॥ सु. ४५ ॥
अब सूत्रकार उक्त शुद्धि करनेवालोंकी अभ्यन्तर और बाह्य सम्पदा की प्ररूपणा तीन सूत्र से करते हैं-' तओ पुरिस जाया पण्णत्ता ' इ० ભયથી આલેચના આદિ કરે છે, અને તેથી જ તેના આલાક અને પરલેક પ્રશસ્ત હાય છે, કારણ કે તે એટલું સમજી શકે છે કે આલેચના આદિ કરવાથી નિરતિચાર અનેલાં મારા જ્ઞાન, દન અને ચાસ્ત્રિ પેાતાના મૂળ સ્વભાવને પ્રાપ્ત કરી લેશે એટલે કે નિર્મળ ખની જશે, તેથી જ તે આલેાચના આદિ કરે છે. આ રીતે આલેચના આદિ કરવાથી તેને આલેાક પ્રશરત અનેછે, ઉપપાત પ્રશસ્ત છે ને છે અને આયતિ (ભાવીજન્મ) પણ પ્રશસ્ત બને છે. સૂ.૪૫ાા હવે સૂત્રકાર પૂર્વોક્ત શુદ્ધિ કરનારા જીવાની આભ્યન્તર અને ખાધુ " त्याहि सभ्यहानी अ३पला उरे छे–“ तओ पुरिसजाया पण्णत्ता
स
११
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૨