________________
३६६
स्थानाङ्गसूत्रे __ अथ द्वितीयाऽन्तक्रिया-२ " अहावरे"-ति-अथ-तदनन्तरम् , अपरा-अन्या पूर्वापेक्षया, द्वितीयाऽन्तक्रिया-महाकर्मेत्यादि-महाकर्मभिर्महाकर्मा सन्नित्यर्थः, प्रत्यायातः देवलोकात्स. मायातो यः स तथाभूतः, तस्येति-तस्य-पूर्वोक्तस्य, महाकर्मप्रत्यायातत्वेन तत्क्षपणाय तथापकारं घोरं तपो भवति, एवं वेदनाऽपि देवाद्युपसर्गाणां तथाप्रकारा तथारूपा दुस्सहेत्यर्थः भवति । तथाप्रकारं तादृशं पुरुषजातं कोऽपि पुरुषः, "निरुद्धने"-ति-अल्पेन पर्यायेण यथाऽसौ गजसुकुमारः=देवलोकच्युतो देवक्या लाख पूर्वतक दीक्षा पर्याय का पोलन, तथाविध तप और-वेदना के अभाव में ही सिद्धिको प्राप्त कियाहै । यह प्रथमान्त क्रिया है |सू०१॥
द्वितीया अन्तक्रिया-२ "अहावरे" ति द्वितीय अन्तक्रिया इस प्रकार से है-महाकर्मों से महाकर्मा कोई जीव देवलोक से यहां उत्पन्न हुया अब यह जीय उन महाकर्मों का क्षपण करने के लिये तथाप्रकार के घोर तप का अनुष्ठान करता है उसमें उसे देवादिकृत उपसर्गजन्य तथारूप दुःसह वेदना भी होती है ऐसा वह पुरुष निरुद्ध अल्प पर्याय से गजसुकुमार मुनि की तरह सिद्धिगत हो जाता है यहां पर प्रथम अन्तक्रिया में कथित "असौ खलु मुण्डो भूत्वा-" से लेकर "दुःखक्षप: तपस्वी" ये सब विशेषण लगा लेना चाहिये, इनकी व्याख्या पूर्वोक्त जैसी ही है, गजसुकुमार તે પ્રકારનાં તપ અને વેદનાને અભાવ હોવા છતાં પણ સિદ્ધિ પામ્યા હતા, એટલે આ બાબતમાં જીવનું લઘુકર્માપણું અને ગુરુકમપણું પણ વિચારવું પડે છે. પ્રથમ અન્તક્રિયાનું આ પ્રકારનું સ્વરૂપ છે. જે સૂ ૧ /
-भील मन्तठया - ___"अहावरे ति" मी मन्तयिानुं २५३५ मा प्रा२र्नु छ-भाभा કોઈ જીવ દેવલોકમાંથી અવીને અહીં ઉત્પન્ન થયે છે. હવે તે જીવ તે મહાકર્મોનું ક્ષપણ કરવાને માટે ઉચિત એવાં ઘોર તપનું અનુષ્ઠાન કરે છે. આ ઘેર તપની આરાધના કરતી વખતે તેને દેવાદિ કૃત ઉપસર્ગજન્ય તથારૂપ
સહ વેદના પણ સહન કરવી પડે છે. એ તે પુરુષ અલ્પકાળ પર્યન્ત શ્રામાણ્ય પર્યાયનું પાલન કરીને, ગજસુકુમાર મુનિની જેમ સિદ્ધગતિમાં પહોંચી जय . मी ५ पक्षी मन्तध्यामा थित " असौ खलु मुण्डो भूत्वा" थी श३ 3शन “ दुःखक्षयः तपस्वी” मा सूत्रपा ५ तनी म मा विशे પણે લગાડવા જોઈએ. તેમની વ્યાખ્યા પહેલાં કહ્યા પ્રમાણે જ સમજવી.
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૨
