________________
सूत्रकृताङ्गसूत्रे तदुक्तम्-'अशनं मे वसनं मे, जाया मे बन्धुवर्गों मे।
इति मे मे कुर्वाणं, कालको हन्ति पुरुषाजम् ॥इति। 'तं जहां तद्यथा 'आउसो' आयुषः 'बलाओ' बलात् 'वण्णाओ' वर्णात् 'तयाओ' त्वचः 'छायाओं' छायायाः 'सोयाओ' श्रोत्रात् 'जाव' यावत् 'फासाओ' स्पर्शात् सुसन्धितः 'संधी विसंधी भवई' सन्धि विसन्धि भवति 'वलियतरंगे गाए भवइ' बलिततरङ्ग गात्रं भवति, कण्हा केसा पलिया भवंति' कृष्णाः केशाः पलिता:श्वेता भवन्ति 'तं जहा' तद्यथा 'जंपि य इमं सरीरं' यदपि चेदं शरीरम् 'उराल. माहारोवयं उदारमाहारोपचितम् । 'एयं पि य एतदपि च 'अणुपुत्वेणं' आनुपूर्ध्या 'विप्पजहियव्वं भविस्सई' विमहातव्यं भविष्यति ‘एवं संखाए से भिक्खू' ममत्वभाव धारण करता है। 'मेरा मेरा' करते जीव की सम्पूर्ण आयु जीर्ण हो जाती है। कहा भी है-'अशनं मे वसनं में' इत्यादि । ___'मेरा अशन है, मेरा वसन है (वस्त्र है) मेरी पत्नी है, मेरा बन्धु. वर्ग है, इस प्रकार मैं-मैं-मेरा-मेरा करते हुए पुरुष रूपी बकरे को काल रूपी वृक हजम कर लेता है।'
वह मनुष्य आयु से, बत्ल से, वर्ण से, त्वचा से, कान्ति से, कानों से, यावत् स्पर्श से हीन हो जाता है। उसकी सुघटित संधियां शिथिल हो जाती हैं-हड्डियों के जोड़ ढीले पड़ जाते हैं, चमड़ी में सलवट पड़ जाते हैं और काले काले बाल सफेद हो जाते हैं, और यह जो उत्तम तथा आहार द्वारा षढया हुआ शरीर है, वह भी अनुक्रम से त्यागदेना होगा।
આયુષ્ય જીર્ણ થઈ જાય છે, અને શરીર પણ છ થઈ જાય છે. કહ્યું પણ छ ।-अशनं मे वसनं में' त्यादि
भा३' सशन-माहा छ, भाइ १ छ, भारी सी छ, भारे। मधु વર્ગ છે, આ પ્રમાણે હું અને મારું મારું કરતા કરતા પુરૂષ રૂપી બકરાને કાળ રૂપી વરૂ ખાઈ જાય છે.
તે મનુષ્ય આયુથી, બળથી વર્ણથી, ચામડીથી, કાંતિથી કાનેથી યાવત સ્પર્શથી રહિત થઈ જાય છે. તેની સંધિ ઢીલી પડી જાય છે, હાડકાનું જોડાણુ નરમ ઢીલા પડી જાય છે. ચામડીમાં સળવળાટ આવી જાય છે. અને કાળા કાળા વાળ સફેદ થઈ જાય છે, અને જે આ ઉત્તમ આહાર દ્વારા વધારેલું શરીર છે, તેને પણ અનુક્રમથી ત્યાગ કરે જોઈએ.
श्री सूत्रतांग सूत्र : ४
