________________
समयार्थबोधिनी टीका प्र. श्रु. अ. ३ उ. २ अनुकूलोपसर्गनिरूपणम् ८७ मूच्छिताः आसक्ताः कामभोगेषु 'इत्योसु' स्त्रीषु गिद्धा' गृद्धाः मूञ्छिताः= 'कामेहिं' कामैः कामभोगेषु 'अज्झोववन्ना' अध्युपपन्नाः दत्तचेतसः समासक्ता इति यावत् । 'चोइज्जंता' नोद्यमानाः संयमपालनाय प्रेरिताः आचार्यादिभिः । 'गिहं गया' गृहं गताः, प्रेरितास्तु संयमपालनाय, किन्तु समूलमवहत्य संयम गृहं गताः । विषयोपभोगकरणभूतं वस्त्रहस्त्यादिदानपूर्वकं विप्रलोभिता विषयोपभोगं प्रति राजादिभिनिमन्त्रणं संपाप्य गुरुकर्माणः संयमपालने कातराः जीवाः स्थादिषु समासक्तचित्ताः प्रवज्यां परित्यज्य गृहवासिनो भवन्ति । इति शब्दः उद्देशकपरिप्तमाप्ति बोधकः । सुधर्मस्वामी कथयति जंबुस्वामिनं प्रति तीर्थकरोदितं वचनमहं ब्रवीमि ॥इति ॥२२॥ इति श्री विश्वविख्यातजगदल्लभादिपदभूषितबालब्रह्मचारि 'जैनाचार्य पूज्यश्री घासीलाल व्रतिविरचितायां श्री "समयार्थबोधिन्याख्यायां"
व्याख्यायां तृतीयाध्ययनस्य द्वितीयोद्देशकः समाप्तः ॥३-२॥ कर तथा कामभोगों में गृद्ध होकर तथा स्त्रियों में आसक्त होकर आचार्य आदि के द्वारा संयम का पालन करने की प्रेरणा होने पर भी संयम को नष्ट करके घर लौट गये हैं।
अभिप्राय यह है कि विषयभोग के साधन वस्त्र हाथी आदि के दान द्वारा विषयोपभोग के लिए लुभाए हुए, राजा आदि का निमन्त्रण पाकर गुरुकर्मी एवं संयम के पालन में कायर जीव स्त्रियों आदि में आसक्त चित्त होकर दीक्षा को त्याग देते हैं और गृहस्थ बन जाते हैं।
"इति" शब्द उद्देशक की समाप्ति का सूचक है। सुधर्मास्वामी जम्बूस्वामी से कहते हैं-मैं तीर्थंकरोक्त वचन ही तुम्हें कहता हूँ ॥२२॥ સાધુએ સંયમને ત્યાગ કરીને ઘેર પાછાં ફરી ગયાના દાખલાઓ મળી આવે છે. એવા સાધુઓને આચાર્યો દ્વારા સંયમના માર્ગે સ્થિર રહીને આત્મકલ્યાણ સાધવાની પ્રેરણા તે મળતી જ હોય છે, પરંતુ રાજા આદિ પૂર્વોક્ત સંસારી લોકે તેમને કામ પ્રત્યે આકર્ષવા પ્રયત્ન કરતા હોય છે. તે કારણે સ્ત્રીઓમાં તથા કામગોમાં આસક્ત થઈને તે કાયર, ગુરુકમ સાધુઓ સંયમને માર્ગ છેડી દઈને સંસારમાં પુનઃ પ્રવેશ કરે છે.
_ 'इति' मा ५४ ॥ी समातिनुसूय छे. सुधर्मा पाभी पोताना શિને કહે છે-“મેં આપને જે ઉપદેશ આપે છે, તે તીર્થકરો દ્વારા પ્રરૂપિત હેવાથી પ્રમાણભૂત છે.” પારરા
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્રઃ ૨
