________________
___ आचारांगसूत्रे संखडि ग्रामादौ गमनं कुर्यात, तत्र हेतुमाह- केवली बूया, आयाण मेयं केवली केवलज्ञानी वीतरागो महावीरप्रभुः यात्-प्रवीति उपदिशतीत्यर्थः आदानम् कर्मबन्धनम् कर्मोपादानहेतुः, एतत्-संखडिगमनं वर्तते, तस्मात् श्रमणानां संखडिगमनं नो चितमिति भावः ॥२०३१॥
मूलम्-आइण्णा अवमाणं संखडि अणुपविस्समाणस्स पाएण वा पाए, अक्कंतपुव्वे भवइ, हत्थेण वा हत्थे संचालियपुटवे भवइ, पाएण वा पाए आवडियपुव्वे भवइ, सीसेण वा सीसे संघट्टियपुव्वे भवइ, कारण वा काए संखोभिय पुठवे भवइ, दंडेण वा मुट्टिणा वा लेलुणावा कवालेण वा अभिहयपुव्वे वा भवइ, सीओदएण वा उसित्तपुठवे भवइ, रयसा वा परिधासियपुटवे भवइ, अणेसणिज्जेण वा परिभुतपुत्वे भवइ, अण्णेसिं वा दिज्जमाणे पडिगाहियपुटवे भवइ, तम्हा से संजए णिग्गंथे तहप्पगारं आइण्णाऽवमाणं संखडि संखडिपडियाए णो अभिसंधारिज्जा गमणाए ॥सू० ३२॥
छाया-आकीर्णाम् अवमां खलु संखडिम् अनुप्रविशतः पादेन वा पादः आक्रान्तपूर्वो भवति, हस्तेन वा हस्तः संचालितपूर्वो भवति, पात्रेण वा पात्रम् आपतित पूर्व भवति, शिरसा वा शिरः संघट्टितपूर्व भवति, कायेन वा कायः संक्षोभितपूर्वो भवति, दण्डेन वा मुष्टिना वा लोप्ठेन वा कपाले न वा अभिहतपूर्वो वा भवति शीतोदकेन वा उत्सितपूर्वो भवति, रजसा वा परिघर्षितपूर्वो भवति, अनेषणीयेन वा परिमुक्तपूर्वो भवति, अन्यस्मै वा दीयमानं प्रतिग्राहितपूर्वो भवति, तस्मात् स संयतो निग्रेन्यः तथाप्रकाराम् आकीर्णाम् अवमां खलु संखडि संखडिप्रतिज्ञया नो अभिसंधारयेद् गमनाय ॥ सू० ३२ ॥ आशा से उस संखडी में 'नो अभिसधारेजा गमणाए जाने के लिये साधु और साध्वी हृदय में विचार भी नहीं करे क्योंकि 'केवली बाया' केवलज्ञानी भगवान् महावीर स्वामी कहते हैं-कि-'आयाणमेयं एततू' यह-इस प्रकार का संखडी गमन सामूहिक भोजन साधु और साध्वी के लिये कर्मबन्धन रूप आदान समझा ज ता है या उसे अमझना चाहिये। इसलिये भाव साधु और भाव साध्वी को संखडी में जाना उचित नहीं हैं ॥३१॥ समीमा ‘णो अभिसधारेजा गमणाए' । माटे साधु सने सपाये मनमा पियार स२॥ ५१ ४२३॥ नही भिडे-'केवलो बूया' सी लगवान महावीर स्वामी ४३ छ ? 'आयाणमेय' भावी शतनु समडी गमन सामुहिन साधु भने सध्यान भाटभ બંધના કારણરૂપ કહેવામાં આવેલ છે. તેથી સાધુ કે સાધ્વીએ સંબડીમાં જવું ગ્ય નથી. સૂત્ર ૩૧ છે
श्री.आयारागसूत्र:४