________________
६६४
आचारांगसूत्रे
चिन्त्य - विचारपूर्वकं पर्यालोच्य, निष्ठाभाषी - सर्वथा एकान्ततः निरवद्यभाषा भाषी 'निसम्म - भासी' निशम्यभाषी - हृदये विचिन्त्यवक्ता 'अतुरियभासी' अत्वरितभाषी - शनैः शनैर्विचारपूर्वकवक्ता 'विवेगमासी' विवेकभाषी - विचार्यवक्ता 'समियाए संजए भासं भासिज्जा' समित्या - भाषासमित्या युक्तः सन् संयतः संयमपूर्वकं भाषां भाषेत, 'एवं खलु तस्स भिक्खुस्स' एवम् - उक्तरीत्या खलु तस्य भिक्षुकस्य संयमवान् साधोः 'भिक्खुणीए य सामग्गियं' भिक्षुक्याच सामय्यम्-समग्नः सम्पूर्णः आचारः, 'जं सव्वद्वेहिं समिए सहिए' यत् सर्वार्थैः - सम्यगृज्ञानदर्शन चारित्रे : तथा समित्या - पञ्चसमित्या त्रिगुप्त्या च सहितः युक्तः सन् 'सया जइज्जासि' सदा सर्वकाले आचारपरिपालनार्थं यतेत- यतनां कुर्यात् 'त्तिबेमि' इति ब्रवीमि - अहमुपदिशामि, इति चतुर्थस्य भाषाध्ययनस्य द्वितीयोद्देशः समाप्तः ।। ० ८ ।।
इतिश्री विश्वविख्यात - जगवल्लभ-प्रसिद्धवाचकपञ्चदशभाषाकलित - ललितकलापालापकप्रविशुद्धगद्यपद्यानैकग्रन्थनिर्मापक - वादिमानमर्दक- श्री - शाहू छत्रपतिकोल्हापुरराजप्रदत्त - 'जैनशास्त्राचार्य' - पदविभूषित - कोल्हापुरराजगुरु - बालब्रह्मचारी जैनाचार्य जैनधर्मदिवाकर - पूज्यश्री - घासीलाल - व्रतिविरचितायां
श्री आचारांग म्रत्रस्य द्वितीयश्रुतस्त्रन्धस्य मर्मप्रकाशिका - ख्यायां व्याख्यायां भाषाजातमध्ययनं नाम चतुर्थी भाषाध्ययनं समाप्तम् ॥४॥
त्याग करें' 'अणुवीs' विचार पूर्वक पर्यालोचन कर 'निट्टाभासी' निष्ठा भाषी हो अर्थात् हर प्रकार से, निरवद्य भाषा भाषी होना चाहिये और 'णिसम्प्रभासी हृदय में विचार कर बोलना चाहिये और 'अतुरियभासी,' धीरे धीरे विचार पूर्वक बोलना चाहिये तथा 'विवेग भासी' विवेक भाषी विचार कर 'समियाएसंजय भासं भासिज्जा' भाषा समिति से युक्त होकर ही संयम पूर्वक भाषा को वोले । 'एवं खलु तस्स भिक्खुस्स भिक्खुणीए य सामग्गियं' एवं - उत्तरीति से उस भिक्षु संयमशील साधु और भिक्षुकी-साध्वी का समग्र सम्पूर्ण आचार अर्थात् भाषा विषयक आचार विचार समझा जाता है जो कि 'जं सव्वदेहि समिए सहिए' जो सर्वार्थो से अर्थात् सम्यग् ज्ञान दर्शन चारित्रों से एवं पांच समितियों से और तीन गुतियों से युक्त होकर 'सया जइजा सित्तिबेमि' सदा
मोलवी. तथा 'निसम्मभासी' हृध्यमां वियार हरीने मोलवु 'अतुरियभासी' धीरे धीरे विचार पूर्व मोझ' 'विवेकभासी समियाए संजए भासं भासिज्जा' विवेठ पूर्व भाषा विचारीने भाषा समितिथी युक्त यहने संयम पूर्वी भाषा मोलवी. 'एवं खलु तस्स भिक्खुस्स' उत प्रारथी से संयमशील साधु मने साध्वीन' 'सामग्गिये' समय मायार मानवामां आवे छे 'जं सव्वद्वेहिं समिए सहिए' ने सभ्य हरेक प्रकार यांय समितियोथी मने त्राशु गुप्तियोथी युक्त थने 'सया जइज्जासि तिबेमि'
ज्ञान, दर्शन यारित्रोधी तथा
શ્રી આચારાંગ સૂત્ર : ૪