________________
रसाणुवाएण परिग्गहेण, उप्पायणे रक्खणसंनिओगे। वए विओगे य कहं सुहं से, संभोगकाले य अतित्तलाभे ।। ६७ ।। रसानुपातेन परिग्रहेण, उत्पादने रक्षणसन्नियोगे । व्यये वियोगे च कथं सुखं तस्य, सम्भोगकाले चातृप्तिलाभः ।। ६७ ।।
संस्कृत :
रसे अतित्ते य परिग्गहम्मि, सत्तोवसत्तो न उवेइ तुहिँ । अतुट्ठिदोसेण दुही परस्स, लोभाविले आययई अदत्तं ।। ६८ ।। रसे ऽतृप्तश्च परिग्रहे, सक्त उपसक्तो नोपैति तुष्टिम् । अतुष्टिदोषेण दुःखी परस्य, लोभाविले आदत्ते ऽदत्तम् ।। ६८ ।।
संस्कृत
मूल
तण्हाभिभूयस्स अदत्तहारिणो, रसे अतित्तस्स परिग्गहे य । मायामुसं वड्ढइ लोभदोसा, तत्थावि दुक्खा न विमुच्चई से ।। ६६ ।। तृष्णाभिभूतस्यादत्तहारिणः, रसे ऽतृप्तस्य परिग्रहे च । माया मृषा वर्धते लोभदोषात्, तत्रापि दुःखान्न विमुच्यते सः ।। ६६ ।।
संस्कृत :
मूल:
मोसस्स पच्छा य पुरत्थओ य, पओगकाले य दुही दुरंते । एवं अदत्ताणि समाययंतो,रसे अतित्तो दुहिओ अणिस्सो ।।७० ।। मृषा-(वादस्य) पश्चाच्च पुरस्ताच्च, प्रयोगकाले च दुःखी दुरन्तः । एवमदत्तानि समाददानः, रसे ऽतृप्तो दुःखितोऽनिश्रः ।। ७० ।।
संस्कृत :
रसाणुरत्तस्स नरस्स एवं, कत्तो सुहं होज्ज कयाइ किंचि। तत्थोवभोगे वि किलेसदुक्खं, निव्वत्तई जस्स कएण दुक्खं ।। ७१ ।। रसानुरक्तस्य नरस्यैवं, कुतः सुखं स्यात् कदापि किञ्चित् । तत्रोपभोगेऽपि क्लेशदुःखं, निर्वर्तयति यस्य कृते दुःखम् ।। ७१।।
संस्कृत :
उत्तराध्ययन सूत्र