________________
कयरे आगच्छइ दित्तरूवे? काले विकराले फोक्कनासे? ।
ओमचेलए पंसु-पिसायभूए? संकरदूसं परिहरिय कंटे ।। ६ ।। कतर आगच्छति दीप्तरूपः? कालो विकरालः फोक्कनासः । अवमचेलकः पांशु पिशाचभूतः? संकरदूष्यं परिधृत्य कंटे ।। ६ ।।
संस्कृत :
मूल:
कयरे तुम इय अदंसणिज्जे? काए व आसाइहमागओ सि? ओमचेलया पंसुपिसायभूया! गच्छ क्खलाहि किमिहं ठिओसि ।। ७ ।। कतरस्त्वमित्यदर्शनीयः, कयावाऽऽशयेहागतोऽसि? । अवमचेलक! पांशुपिशाचभूत! गच्छाऽपसर किमिह स्थितोऽसि? ।।७ ।।
संस्कृत
मूल:
जक्खे तहिं तिन्दुयरुक्खवासी, अणुकम्पओ तस्स महामुणिस्स । पच्छायइत्ता नियगं सरीरं, इमाई वयणाइमुदाहरित्था ।। ८ ।। यक्षस्तस्मिन् (काले) तिन्दुकवृक्षवासी, अनुकम्पकस्तस्य महामुनेः । प्रच्छाद्य निजकं शरीरं, इमानि वचनान्युदाहृतवान् ।। ८ ।।
संस्कृत :
मूल :
समणो अहं संजओ बम्भयारी, विरओ धणपयणपरिग्गहाओ । परप्पवित्तस्स उ भिक्खकाले, अन्नस्स अट्ठा इहमागओ मि || ६ || श्रमणोऽहं संयतो ब्रह्मचारी, विरतो धन-पचन-परिग्रहात् । परप्रवृत्तस्य तु भिक्षाकाले, अन्नार्थमिहाऽऽगतोऽस्मि ।। ६ ।।
संस्कृत :
मूल:
वियरिज्जइ खज्जइ भुज्जई य, अन्नं पभूयं भवयाणमेयं जाणाहि मे जायणजीविणु त्ति, सेसावसेसं लभऊ तवस्सी ।। १० ।। वितीर्यते खाद्यते भुज्यते, चान्नं प्रभूतं भवतामेतत् ।। जानीत मां याचनजीविनमिति, शेषावशेषं लभतां तपस्वी ।। १०।।
संस्कृत :
१६६
उत्तराध्ययन सूत्र