________________
मूल :
जगनिस्सिएहिं भूएहिं, तसनामेहिं थावरेहिं च। नो तेसिमारभे दंडं, मणसा वयसा कायसा चेव ।। १० ।। जगत्रिश्रितेषु भूतेषु, त्रसेषु स्थावरेषु च। न तेषु दण्डमारभेत, मनसा वचसा कायेन चैव ।। १० ।।
संस्कृत :
मूल :
सुद्धसणाउ नच्चाणं, तत्थ ठवेज्ज भिक्खू अप्पाणं । जायाए घासमेसेज्जा, रसगिद्धे न सिया भिक्खाए ।। ११ ।। शुद्धैषणां ज्ञात्वा, तत्र स्थापयेद् भिक्षुरात्मानम् । यात्रायै ग्रासमेषयेत्, रसगृद्धो न स्याद् भिक्षादः ।। ११।।
संस्कृत :
मूल :
पंताणि चेव सेवेज्जा, सीयपिंडं पुराणकुम्मासं । अदु बुक्कसं पुलागं वा, जवणवाए निसेवए मंथु ।। १२ ।। प्रान्तानि चैव सेवेत, शीतपिण्डं पुराण-कुल्माषान्। अथ बुक्कसं पुलाकं वा, यापनार्थं निषेवेत मन्थुम् । १२ ।।
संस्कृत :
मूल
जे लक्खणं च सुविणं च, अंगविज्जं च जे पउंजंति। न हु ते समणा वुच्चंति, एवं आयरिएहिं अक्खायं ।। १३ ।। ये लक्षणं च स्वप्नम्, अंगविद्यां च ये प्रयुञ्जन्ति । न खलु ते श्रमणा उच्यन्ते, एवमाचार्येराख्यातम् ।। १३ ।।
संस्कृत :
मूल :
इह जीवियं अणियमेत्ता, पब्भट्ठा समाहिजोएहिं । ते कामभोगरसगिद्धा, उववज्जन्ति आसुरे काए ।। १४ ।। इह जीवितं अनियम्य, प्रभ्रष्टाः समाधियोगेभ्यः । ते कामभोगरसगृद्धाः, उपपद्यन्ते आसुरे काये ।। १४ ।।
संस्कृत :
मूल :
तत्तो वि य उवट्टित्ता, संसारं बहुं अणुपरियडन्ति । बहुकम्मलेवलित्ताणं, बोही होई सुदुल्लहा तेसिं ।। १५ ।। ततोऽपि च उद्धृत्य, संसारं बहुमनुपर्यटन्ति । बहुकर्मलेपलिप्तानां, बोधिर्भवति सुदुर्लभा तेषाम् ।। १५ ।।
संस्कृत :
१२०
उत्तराध्ययन सूत्र
