________________
( ८४ ) नाथ वीजयसेवजी, था तिमही घग्या प्रती ह. र्षात तो ॥ ग्राम बाहिर पगे प्रावीया, मुनी अवसर देख नन उडजात तो ॥ जाता मुनी नृप वंदीया, लोक जम्या तिण ठाम चल पात तो।। ॥ शु० ॥ २१२ ॥ नीमसेणजीने भोलख्या, अ. हो साडूजी कधी पाया श्राप तो ॥ हमे सुक्यो नाई कुबुद्धथी, प्रदेश निकल्या था श्राप तदाप तो ॥ इत्ता दिन हूंता किहां, किहां शालीजी कुंवर दो जबाप तो ।। नीमजी कहे सब इहांई छे, लक्ष्मीपत घर रहे घर खाप तो ॥शु०॥२१३॥ वीजयसेण खुशी हुवा, चालो नयरमें गयपे डील थाप तो ॥ नीमजी कहे सवारीपरे, कुटंब मिल्या विना न बेई कदाप तो ॥ पहली मिलस्यूं पगे चली, ते सब करता होसी मुज जाप तो। तीन
१ राना. २ आकाश. ३ हाथी,