________________
જવ–સ્ત્રોત્રાતિ-સમ્નોદ્દે ].
-[ k૭ ]
જગમ ધ્રુવ જગનાયકુ એ, જય જય તું જસવંત; અશ્વસેન કુલ ચલ, પ્રભાવતી વરકત. (૧૭) નીલ રચણુ સમ તેજપુંજ સાહે તુમ દેહ, સસ્તકિ રાજઈ મુકુટ સાર કમલાનું મહ કાને કુંડલ અતિ વિસાલ પૂ`ડિ ભામડલ, છતા જાણુએ ચંદ સૂરદીઠા જાણુઇ સુહમંગલ. (૧૮) હિએ હાર અતિ નવ લખું એ, કંઠે નીગાદર ચંગ; આહિં માજી મહુરખા, પેખતાં મનિ રંગ. (૧૯) રણુ જડિત પાલટી સાર દેખી મન માહઇ, મણિ । ચણમય ખીજપૂર કરમાંહિ સાહઇ; અવર વિભૂષણુ છઈં અનેક વિ દૂષણ એક, મહિમા મેરુ સમાન દેખી આણુ સુવિવેક. (૨૦) શ્રી સખેસર પાસ જિષ્ણુ, ગૂજર ધ્રુસિ વચાલિ મનવંછિત સુખ પૂરવઈ, ઇણિ કુડિ કલિકાલિ. (૨૧) ( ઢાલ–માલતંડેની )
સકલ મનેારથ પૂરણું એ માલ'તડે, શ્રી સખેસર પાસ સુણિ સુંદરી; તુમ દરસન દેખી કરીય મા॰, ભવિયણુ નિઉ હુલાસ સુ૦િ (૨૨) ર થકી વિયણ જના એ મા॰, જે તુમ નામ જપતિ; સુણિ૦ તેહ તણાં દુ:ખ દાલીકૢ એ મા॰, તતખિણિક દૃચિ જતિ. સુણિ॰ (૨૩) સાસ કાસ અરિસાદિકુ એ મા, કુઠ જળાદર રાગ; સુણિ વાતપિત્ત જર ખરજૂઆંઈ મા, વેલાજર વિષ જોગ. સુણિ॰ (૨૪)
