________________
. ૩૫
ભોયણી તીખું તમતમતું મરચું અને ઉપર મધુરી છાશને ઘૂંટડે; આટલી ચીજો એ ખેદનારાઓ ખાતા હતા. એટલામાં એમના કાને સંભળાય એવી રાગ-રાગણીના આછા સફેદ સંભળાવા લાગ્યા. સૌને એ વાતનું આશ્ચર્ય થયું. ઊભા થઈને જૂએ. છે તે તેઓએ જે ખાડે છેદ્યો હતો તેમાંથી જ આ ગેબી અવાજે અને ગીત સંભળાતાં હતાં.
આ મજૂરે જાતના કેળી અને જડબુદ્ધિ જેવા હતા પરન્તુ પરમાત્માની કૃપા થાય ત્યારે અજ્ઞાન ઊભું રહેતું નથી અને પરમાત્માની કૃપા પણ ત્યારે જ થાય છે કે જ્યારે પૂર્વ જન્મનાં પુણ્ય પ્રગટ થાય. તેઓ માત્ર આ ગેબી અવાજ સાંભળવામાં મસ્ત બની ગયા. જો કે તેઓ આ સંગીત ક્યાંથી અને કેવી રીતે આવે છે તે કલ્પી શક્યા નહીં પરન્ત તેઓના હૃદયમાં એક અનેરા આનંદની ઑળ ઉભરાવા લાગી. એટલામાં એકદમ સુરંગના જે ધડાકે થયે અને તે ખાડામાંથી માટીનું મેટું પડ ઊંચું થઈ ગયું, તેમાં મોટી મોટી દરારે–ચીરા પડી ગયા. જેમ સૂર્ય ઊગતાં પહેલાં તેમાંથી સોનેરી કિરણે ફૂટે છે અને પ્રકાશ પથરાય છે તેમ એ ચીરાઓમાંથી જાતજાતને રંગબેરંગી પ્રકાશ દેખાવા લાગ્યું, તેથી તેમાં શું છે તે જોવાની અને જાણ વાની સૌની પ્રબળ ઉત્કંઠા થઈ. ધીમે ધીમે તે માટીનું પડ દૂર કરતાં અંદર આરસની ત્રણ મૂર્તિઓનાં દર્શન થયાં. જાણે સાક્ષાત્ પરમાત્માએ દર્શન આપ્યાં હોય એ સૌને ભાસ થયે. બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને મહેશ ત્રણે રૂપ ધરીને જાણે પ્રગટ થયા હોય એમ તે મજૂરેને લાગ્યું.
