________________
( શ્રી. રિસા તીર્થ ગુરુમહારાજ બહારથી આવ્યા. આવશ્યક ક્રિયા કરી પિરિસી ભણાવીને નિદ્રા લેવા લાગ્યા. તે વખતે બન્ને ચેલાઓએ મળીને મંત્રને સાધવાની કળા કેળવી. એક સાધક થયે અને બીજો આરાધક બન્યા. એમ કરીને મંત્ર જાપ કરવા લાગ્યા. તે વખતે તેજથી ઝળહળતા બાવન વીર આવ્યા.
બાવન વીરે આવીને કહેવા લાગ્યા કે અમને શા માટે બોલાવ્યા છે? તે વખતે ચેલાએ વિચારે છે કે હવે શું ઉત્તર આપીશું? ચેલાએ વિચાર કરીને કહેવા લાગ્યા, આ નગર બહુ મોટું છે પરંતુ અહીં એકેય જિનપ્રાસાદ નથી તે તમે કાંતિપુર જઈને એક જિનપ્રાસાદ લઈ આવે.
જ્યાં સુધી કુકડા નહીં બેસે ત્યાં સુધી અમે મંદિર ઉપાડી લાવવાનું કામ કરીશું અને પ્રાતઃકાળમાં કુકડા બોલશે કે તરત અમે ચાલ્યા જઈશું. એમ કહીને વીરે ઉતાવળથી ઊપડ્યા અને પ્રતિમા, રંગમંડપ, થાંભલા સાથેને જિનપ્રાસાદ લઈને આવ્યા. વડલાની ટેચથી પણ ઊંચી એવી એની માંડણી હતી. સાતમી ભૂમિ જામ થઈ ત્યારે ગુરુ જાગ્યા અને આકાશમાં થાંભલા, મૂર્તિ માટે રંગમંડપ ચાલતા જોયા. જ્યારે સુંદર મંડપ અને મૂતિ જોઈ ત્યારે રાત હજુ ઘણું બાકી છે એમ લાગ્યું. ત્યાં ગુરુના મનમાં ચિંતા લાગી અને ગુરુ બેઠા થયા. તેમની આંખમાંથી ઊંઘ ઊડી ગઈ. કાંતિપુરથી બાવનવીરે વીરજિનપ્રાસાદ લાવ્યા છે એ જોઈને તેમના મનમાં અકળામણ વધી ગઈ
