________________
૯
ઉસ્થાન અને પતન
ઉપર્યુક્ત મૂર્તિઓ સિવાય જૂની ધર્મશાળા પાસેના એક ખાડામાંથી જે ફણાવાળી શ્રી. પાર્શ્વનાથ ભટની વિશાલકાય મૂર્તિ નીકળી હતી. તે મૂતિને લેકે વર્ષો સુધી જોદ્ધા તરીકે પૂજતા હતા અને બાધા-આખડી રાખતા હતા.
- આદીશ્વર ભ૦ની મૂર્તિની કોણી નીચે ટેકે હોવાથી કેટલાક સંપ્રતિ રાજાની ભરાવેલી હોય એમ માને છે. પરંતુ આ માન્યતા બરાબર નથી, કારણ કે ઘણા ગામમાં ચૌદમી કે પંદરમી શતાબ્દીની મૂર્તિઓને ટેકે હેવાનું જણાય છે.
આ ખંડેરમાં કરણીવાળા પથ્થર, કુંભી, થાંભલા વગેરે નીકળ્યું છે તે અહીં એકતરફ મૂકી રાખવામાં આવ્યું છે. વળી, બીજા સમયે ખેદતાં જે મળી આવ્યું છે તેમાં પથ્થરની ૧૫-૧૬ મૂતિએ, આરસની ખંડિત ૨ મૂર્તિઓ, તથા આરસના મોટા માનવાકૃતિ કાઉસ્સગ્ગિયા, જેમાં બને પડખે ૨૪ જિનપ્રતિમાઓ કંડારેલી છે, અને એ કાઉસ્સગિયા નીચે લેખ છે પણ તદ્દન ઘસાઈ ગયે છે, જે બારમીતેરમી શતાબ્દીને હોય એમ લાગે છે.
નીકળી આવેલી આ મૂર્તિઓમાંથી પાંચ મૂર્તિઓને શેઠ જમનાભાઈ ભગુભાઈએ લેપ કરાવ્યું હતું અને સંતુ ૧૯૮૮ના મહા સુદિ ૬ ને દિવસે તે મૂર્તિઓને મંદિરમાં પણદાખલ પ્રવેશ કરાવવામાં આવ્યું હતું.
આજે અહીં વિશાળ ઘેરાવામાં આવેલું અમદાવાદનિવાસી સ્વ. શેઠ સારાભાઈ ડાહ્યાભાઈના પુણ્ય પ્રતીક સમું વિશાળ જિનાલય ઊભું છે. મૂળગભારે જોધપુરી લાલ
