________________
४
पाप पदारथ
दुहा
१:
पाप पदारथ पाड़ओ, ते जीव नें घणो ते घोर रुद्र छै बीहांमणो, जीव नें दुःख नों
भयंकार ।
दातार ।।
२. पाप तो पुदगल द्रव्य छै, त्यांने जीव लगाया ताम । तिणसूं दुःख उपजै छै जीव रे, त्यांरो पाप कर्म छै नाम ।।
३. जीव खोटा खोंटा किरतब करै, जब पुद्गल लागै ताम् । ते उदय आयां दुख उपजे, ते आप कमाया काम ।।
४. ते पाप उदय दुख उपजे, जब कोई म करजो रोस । आप कीधां जिसा फल भोगवे, कोई पुद्गल रो नहीं दोस ।।
५. पाप कर्म नें करणी पाप री, दोनूं जूआ जूआ छै ताम । त्यांनें जथातथ परगट करूं, ते सुणजो राख चित्त ठांम ।।