________________
કેટલીક શ્રેષ્ઠ પ્રાર્થનાઓ કેમ ?
આગળની કડીમાં તેઓ લખે છે : પ્રભુના શુદ્ધ દ્રવ્ય, ગુણ અને પર્યાયનું ધ્યાન ધરતાં પ્રભુ મોક્ષ આપે છે; માટે પ્રભુનું ધ્યાન કરવું છે.
પ્યારા શબ્દો વહ્યા છે : “શુદ્ધ દ્રવ્ય ગુણ પર્યાય ધ્યાને, શિવ દિવે પ્રભુ સપરાણે રે.” “સપરાણે' શબ્દ કેવો મજાનો છે ! આપણે તો ધ્યાન કરતા હોઈએ શુદ્ધ આત્મદ્રવ્યનું કે તેના નિર્મળ ગુણો અને પર્યાયોનું; પ્રભુ કહેશે : લે, મોક્ષ તને આપું છું. માગ્યો પણ ન હોય મોક્ષ; મનમાં એની કોઈ કલ્પના પણ ન હોય અને પ્રભુ કહી દે : લે, આ લઈ જા ! સપરાણે” એટલે પરાણે; પરંતુ અહીં અનાયાસ જેવો અર્થ મેળવી શકાય. આવી ઘટના માટે જ આપણે ત્યાં એક કહેવત પ્રયોજાય છે : બગાસું ખાતા પતાસું આવી ગયું !”
પરમતારક શ્રી શાંતિનાથ ભગવાનના સ્તવનમાં મહોપાધ્યાય યશોવિજય મહારાજ પ્રભુને કહે છે : “દેખી રે અદ્ભુત તાહરું રૂપ, અચરિજ ભવિક અરૂપી પદ વરે જી; તાહરી ગત તું જાણે હો દેવ, સ્મરણ ભજન તે વાચક જસ કરે છે.'
પ્રભુ ! આ કેવું આશ્ચર્ય કે તારા અદ્ભત રૂપને જોઈને ભાવકો અરૂપી પદને પામે છે. પણ પછી બધાં જ પાનાં નીચે મૂકી શરણાગતિ સ્વીકારતાં ભક્ત કહે છે : પ્રભુ ! તારી લીલા તો તું જ જાણે. એમાં મારી બુદ્ધિની ચાંચ ખૂપે તેમ નથી. હું તો માત્ર તારું સ્મરણ કરીશ. તારું ભજન કરીશ.
પૂજ્યપાદ દેવચન્દ્રજી મહારાજે પરમતારક શ્રી શીતલ પ્રભુની સ્તવનામાં સરસ પ્રાર્થના કરી છે :
સકલ પ્રત્યક્ષ પણે ત્રિભુવન ગુરુ, જાણું તુજ ગુણ ગ્રામ જી;
૯૦
સાધનાપથ
