________________
मोक्षमाळा- पुस्तक बीजं.
उ.- आपने ज्यांसुधी आत्मानी अनंत शक्तिनी लेश पण दिव्य प्रसादी मळी नथी त्यांसुधी एम लागे छे; परंतु तत्वज्ञाने एम नहीं लागे. “सम्मतितर्क" आदिग्रंथनो आप अनुभव करशो एटले ए शंका नीकळी जशे.
१५०
प्र. - परंतु समर्थ विद्वानो पोतानी मृषा वातने पण द्रष्टांतादिकधी सिद्धांतिक करी दे छे; एथी ए त्रुटी शके नहीं, पण सत्य केम कहेवाय ?
उ.- पण आने कंइ मृषा कथवानुं प्रयोजन नहोतुं, अने पळभर एम मानीये, के एम आपणने शंका थइ के ए कथन मृषा हशे ? तो पछी जगत्कर्त्ताए एवा पुरुषने जन्म पण केम आप्यो ? नामबोळक पुत्रने जन्म आपवा शुं प्रयोजन हतुं ? तेम वळी ए पुरुषो तो सर्वज्ञ हता; जगत्कर्त्ता सिद्ध होत तो एम कहेबायी ओने कंइ हानि नहोती.
शिक्षापाठ १०७ जिनेश्वरनी वाणी.
मनहर छंद.
अनंत अनंत भाव भेदथी भरेली भली, अनंत अनंत नय निक्षेपे व्याख्यानी छे, सकळ जगत हितकारिणी हारिणी मोह, तारिणी भवान्धि मोक्षचारिणी प्रमाणी छे; उपमा आप्यानी जेने, तमा राखवी ते व्यर्थ, आपवाथी निज मति मपाइ में मानी छे,
अहो ! राज्यचंद्र बाल, ख्याल नथी पामता ए, जिनेश्वर तणी वाणी, जाणी तेणे जाणी छे,
१