________________
आगम
"भगवती- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-२ शतक [२५], वर्ग [-1, अंतर्-शतक H, उद्देशक [१-१२], मूलं [७१६-८०९] + गाथा
(०५)
प्रत सूत्रांक [७१६८०९]
antaHARITAM
गाथा
श्रीभग० जा'मारणतिय'न्ति इह च पुलाकस्य मरणाभाषेऽपि मारणान्तिकसमुद्घातोऽपि न विरुद्ध, समुद्घाताभित्तस्य कषाय कुशीलत्वा-|UP५० लघुवृत्ती D| दिपरिणामे सति मरणभावात् , 'नियंठस्स नथि एकोवि'त्ति तथास्वभावत्वादिति । क्षेत्रद्वारे (म..७८२) तत्र क्षेत्रं-अवगा- उद्देशः
कहनाक्षेत्रं तत्र 'असंखिजइभागे'त्ति शरीरस्थो दण्डकपाटकरणकाले च लोकासङ्ख्येयभागवृत्तिः केवली, शरीरादीनां तावन्मामत्रत्वात् , 'असंखेजेसु'नि मधिकरणकाले बहोलोकस्य व्याप्तत्वेन स्तोकस्य चाव्याप्ततयोक्तत्वाल्लोकस्यासळयेयेषु भागेषु स्नातको|४|
वर्त्तते, लोकापूरणे च सर्वलोक इति । स्पर्शनाद्वारे स्पर्शना क्षेत्रवत् , नवरं क्षेत्रमवगाढमात्र स्पर्शना त्ववगाढस्य तत्पार्श्ववर्तिनोवेति
| विशेषः। भावद्वारं व्यक्तमेव । परिणामद्वारे च 'पुलायाण'ति ननु सर्वसंयताना कोटीसहस्रपृथक्वं श्रूयते, इह तु केवलानामेव कपानयकुशीलानां तदुक्तं ततः पुलाकादिमानानि ततोऽतिरिच्यन्त इति कथं न विरोध ?, उच्यते, कषायकुशीलानां यत्कोटीसहस्रपृचः
त्वं तत् द्विवादिकोटीसहस्ररूपं कल्पयित्वा पुलाकबकुशादिसङ्ख्या तत्र प्रवेश्यते, ततः समस्तसंयतमानं यदुक्तं तन्नातिरिच्यते । अल्पबहुत्वद्वारे-'पुलागा संखेजगुण नि तेषामुत्कर्षतः सहस्रपृथक्त्वसङ्ख्यत्वात् , 'सिणाया संखेजति तेषामुत्कर्षतः कोटी| पृथक्त्वमानत्वात् 'पडिसेवणाकुसीला संखेज'त्ति कथमेतत् ?, तेषामप्युत्कर्षतः कोटीशतपृथक्त्वमानतयोक्तत्वात् , सत्यं, | किन्तु यकुशानां यत् कोटीपृथक्त्वं तद् द्विवादिकोटीशतमान, प्रतिसेविनां तु कोटीशतपृथक्त्वं चतुःषट्कोटीशतमानमिति न विरोधः, कपायिणां तु सङ्ख्यातगुणत्वं व्यक्तमेव, उत्कर्षतः कोटीसहस्रपृथक्त्वमानतया तेपामुक्तत्वादिति ।। २५ शते षष्ठः ।।
'इत्तरिए'त्ति (सू . ७८६) इत्वरिकस्य भाविव्यपदेशान्तरत्वेनाल्पकालिकस्य सामायिकस्यास्तित्वादित्वरिकः, स चारोपयिष्य|माणमहाव्रतः प्रथमपश्चिमतीर्थसाधुः, 'आवकहिए यत्ति यावत्कथस्य-भाविव्यपदेशान्तराभावात् यावञ्जीविकस्य सामायिकस्यास्ति
A RHTEART
दीप अनुक्रम [८६१९७४]
HRISTMARATLAAIANTARBAT
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-०५], अंगसूत्र-०५] “भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
~262~