________________
आगम
"भगवती- अंगसूत्र-५ (मूलं+वृत्ति:) भाग-२ शतक [२०], वर्ग H], अंतर्-शतक , उद्देशक [१-१०], मूलं [६६२-६८८] + गाथा
(०५)
श्रीभग
प्रत सूत्रांक [६६२६८८]
गाथा
लहुयस्स हेट्ठा गुरुयं ठावेह सेसमुवरिसमं । अंतं लहुएहिं पुणो पूरेजा भंगपत्थारे॥॥" सङ्ख्याया अन्त्यलघुकस्य एकरूपस्य २०० लघुवृत्ती
१ २२१ हेदृत्ति अधस्तात् गुरुकं द्वितयरूपमंक स्थापयेत् , शेषमुपरितना समं अन्त्य-IUउद्दश १११२१२१२/२११२२२११ एकरूपैरंकै पूरयेत् भङ्गप्रस्तारे, स्थापना चेयम् । छत्तीसभंग'त्ति द्वित्रिचतुःस्प
१९१२१शेषु चतुःषोडशानां सम्भवात् , इह वृद्धगाथे-'बीसइमसउद्देसे चउप्पएसाइए १२२१२२२१२१२२/२२२२
चउफासे । एगबहुवयणमीसा, बीयाइया कहं भंगा ॥१॥ एकवचनबहुवचनमिश्रा द्वितीयतृतीयादयः कथं भंगाः स्युः, यत्रैव पदे एकवचनं प्रयुक्तं तत्रैव बहुवचनं च प्रयुक्त, एतच न स्यादितिकृत्वा । विरोध रद्भावितः, अत्रोत्तरम्-"देसो देसा व मया दव्वखेतवसओ विवक्खाए। संघायमेयतदुभयभावाओ वा वयणकाले
॥२॥" अयमर्थः-देशो देशो वा इत्ययं निर्देशो न दुष्टः, एकानेकवर्णादिधर्मयुक्तद्रव्यवशेन एकानेकावगाहक्षेत्रवशेन वा देशबैकमखानेकत्वविवक्षणात् , अथवा भणनप्रस्तावे सङ्घातविशेषभावेन भेदविशेषभावेन तदुभयवशेन वा तस्मैकत्वानेकत्वविवक्षणादेवेति ।
पश्चप्रदेशिके 'जइ तिवणे'इत्यादि, त्रिषु पदेषु अष्टौ भङ्गाः, नवरमिह सप्तव ग्राह्याः, पश्चादेशिके अष्टमस्यासम्भावात् , एवं च दशसु त्रिकसंयोगेषु सप्ततिरिति, 'जइ चउवणे इत्यादि, इह चतुर्णा पदानां १६ भङ्गाः, तेषु चेह पञ्च सम्भविनः, ते च सूत्रसिद्धा एव, पंचसु वणेषु पञ्च चतुष्कसंयोगाः स्युः, तेषु चैषां प्रत्येकं भावात् भेदाः 'इयालं भंगसयंति पञ्चप्रदेशिके एकद्वित्रिचतुःपञ्चसं-18 योगजानां पश्चचत्वारिंशत्सप्ततिपश्चविंशत्येकसङ्ख्यानां भङ्गानां मीलनादेकोत्तरचत्वारिंशदधिकं भङ्गशतं स्यात् । 'छप्पएसिए ॥२४९॥ | 'ति इह सर्व पञ्चप्रदेशिकस्पेव, नवरं वर्णत्रयेऽष्टौ भङ्गा बाच्याः, अष्टमस्याप्यत्र सम्भवाद् , एवं च दशसु त्रिकसंयोगेष्वशीतिभङ्गाः,
ACTIOMEDICADEMADHESIDEREDEEOHIDIHDHIDHIOTICE
दीप अनुक्रम [७७९८०५]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[०५], अंगसूत्र-०५] "भगवती" मूलं एवं दानशेखरसूरि-रचिता वृत्ति:
~ 204~
