________________
आगम (४५)
"अनुयोगद्वार"- चूलिकासूत्र-२ (चूर्णि:)
................मूलं ३८-४३] / गाथा ||४|| .......... मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र- [४५], चूलिकासूत्र- [०२] "अनुयोगद्वार" चूर्णि:
प्रत सूत्रांक [३८-४३] गाथा ||४||
मावश्रुतं स्कन्धनिक्षेपाच
नृणों
| भावसुतं, जम्हा सुतोवयुत्तो ततो अणण्णो लम्भति णोआगमतो भावसुतेत्यादि, इह चोदक आह-सुतोवयोगोवयुत्तस्स आगमतो अनुयागत |भावसुतं जुत्तं, णोआगमतो कहं भावसुतं भवतीति, गोगारो सुयपडिसेधे, सुदमागमो ण भवति, अह ते ण सुत्पडिसहे तो सुतं
| णोआगमो कहं भवति ? आचार्याह-अणेगत्था निवाता इति कातुं भण्णति चरणगुणसंजुत्तस्स सुतोवयुत्तस्स णोआगमं भणिमो,
एत्थ चरणगुणा आगमो ण भवति, तस्स पडिसेहे एव पोसद्दो देसपडिसेहे, तं च णोआगमओ भावसुत्तं दुविहं लोइयं लोउत्तरंच, &ा मिच्छदिटिप्पणीय मिच्छासुतं, तं च लोइयं भारहादि, सम्महिट्ठिपणीतं संमसुतं, तं च लोउत्तरं आयारादि, सेस जहा नंदीए वक्खातं
वधा दहन्छ । इदाणिं तस्स एगडिता पंच णाणावंजणा णाणाघोसा, ते य इमे 'सुततंत' गाथा(*४--३८)कंठ्या, एत्थ अण्णे इमे पढंति, | 'सुय सुत्त' गाहा । एते अत्थपज्जायतो अणेगडिया इमेण विहिणा-सोइंदियलद्धिविसयमुवगतं सुतं मण्णति, गुरुसमीबा वा सवणभावे | सुतं, गुरूहि अणकखातं जम्हा णो बुज्झति तम्हा पासुत्तसम सुत्तं, वितिगिणपुष्फठिता इव अत्था, जम्हा तेण गंथिया तम्हा
गंथो, सिद्धमत्थमंतं णयतित्ति सिद्धंतो, अन्नाणमिच्छबिसयकसायप्रवलभावावद्वितजीवाणं सासणेण सत्थं, अहवा कडसासण| मिव सासणं भणितथ्वं, आणमणं आणा, तद्भाव इत्यर्थः, आणयति वा एयाए आणा, वायते वयणं, वइजोगेण वा गण्हति, जम्हा
बायोगविसर्य णं भण्णति, इहपरलोगहियपवत्तणअहियणियत्तणउवदेसप्पदाणातो उबदेसो भण्णति, प्रति जीवादिभेदतव"स्य पण्णवणतणतो पण्णवणा, अहवा पण्णा बुद्धी तं च मविणाणं भावमुतणाण वा, तेहुवलद्धे अत्थे वणाइति सद्दकरण, तेण | सह योजयंतस्स पण्णवणा भण्णति, सुधम्मातो आरम्भ आयरियपरंपरेणागतमिति आगमो, अत्तस्स वा वयणं आगमो। 'से किं तं खंधे , इत्यादि (४४.-३८) खंधो नामादिचतुर्विधो तत्थ णामट्ठवणा कंठा, दथ्येवि जाव पति
दीप अनुक्रम [४२-४९]
ARCak
| अथ भावश्रुतस्य अधिकारः आरभ्यते
~ 20~