________________
आगम
(४३)
"उत्तराध्ययन”- मूलसूत्र-४ (नियुक्ति: + चूर्णि:) अध्ययनं [१],
मूलं H/ गाथा |३-४८/३-४८|| नियुक्ति: [३०...६४/३०-६४] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [०३] उत्तराध्ययन नियुक्ति: एवं जिनदासगणि-रचिता चूर्णि:
सूत्राक
१ विनया-मा
गाथा
||३-४८|||
*
श्रीउत्तरा०प्रसाधते हर्षात् समये मय्यनुग्रह' इति तच्च क्षिप्रं करोति, थामवान् नामानलसः, थामो नाम बलं, किमभिप्रेते सति पलं करोति, विनयफलं चूर्णी | अन्यथा करोति,सदा सर्वकालं । 'णचा णमिति मेहावी' सिलोगो (४५०६५) झात्वा वैनयिकानि यो वा यस्य विनयो ।
यथा कार्यः तं ज्ञात्वा नमति, नमनेन च तस्योत्पद्यते पूजा, तत्कराति यः तस्य हि लोके कीर्तिर्भवति, स्वपक्षे परपक्षे वा ध्ययने
बाकीयते विनयवानेषः गुराधनपरा, स चैवं विनयवान् सरणं भवति किच्चाणं, शिराचितमिति सरणा, सेवंत इत्यर्थः, स हि | ॥४४॥ कृत्या नाम कृत्यासेविभिः अणुधमानानां शरणं भवति, तत्र हि तानि निरुपद्रवानि तिष्ठति, अथवा शरणं घरं, गृहबदसौ तेषां
कृत्यानां शरणं, ततो भवति दिट्ठतो भूताणं जगती जहा, भूतानामिति जीवानां, जायन्ते तस्यामिति जगती, पृथिवीत्यर्थः, ४ एवं तस्स गुरुं पणिवयमाणस्स कृत्यानां शरणभूतस्य पूजनीयाः अल्पेनैव कालेन तुष्यन्ति ॥ तदेवं पूज्यैः तटैः किं भवति ।
उच्यते, 'पुज्जा जस्स पसीयंती' सिलोगो (४६०६५) पूजनीयाः पूजा इत्यर्थः, यस्यति यस्य साधोः, बुद्धाप्याचार्या | तएव, ते पूर्व पूज्यते पचारप्रसीदंति, स्यादेतत् प्रसादे सति यथा हरिहरहिरण्यगर्भादयः साक्षात्स्वर्ग किल नवंति किमेवं तेऽपि स्वर्ग। | मोक्षं वा नयंति? इच्छितं वा वरं देति !, न, किमुच्यत ?, तेऽवि सम्यगाराधनाविशेषैः प्रसभाः प्रसादे सति लाभयिष्यति 'पिपुलं अहितं सुतं' अर्थेन युक्तमाथिक सुतं-श्रुतं ज्ञानं उक्तं नम (विन) यश्रुतं ॥ तदादेशकारिफलं तु 'सपुज्जसत्थे' वृत्तं (४७-6
सू.६६ ) स इति शिष्यः, पूजनीयाः पूज्याः आचार्यों इत्यथे: पूज्यैः शासितः सपूज्या शासितः सपूज्जसत्थे, सुष्टु विनीतः संशयो | ॥४४॥ ४ यस्य भवति स सुष्टु धिमीतसंशयः, आचार्यस्य मनसो रुचितं चिद्वति कम्मसंपदं,अनुभवमान इति वाक्यशेषः,विनीयकरणं तु मनो
रुचिं चिट्ठदि कम्मसंवदं मनोचितं याति मृस्वा सौधर्मसंपदं, कर्मविभूत्या इत्यर्थः, अक्खीणमहाणसीयादिलद्धिजुत्तो, अहवा
%
दीप अनुक्रम [३-४८]
%
%
...अत्र विनय-फ़लम् दर्शयते
[49