________________
आगम
(४३)
"उत्तराध्ययन"- मूलसूत्र-४ (नियुक्ति: + चूर्णि:) अध्ययनं [१], मूलं [१...] / गाथा ||२२८-२८९/२२९-२९०||, नियुक्ति : [२६०...२७९/२६०-२७९], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [०३] उत्तराध्ययन नियुक्ति: एवं जिनदासगणि-रचिता चूर्णि:
प्रत
सुत्राक
[१]
श्रीउत्तरा० चूर्णी
गाथा
नम्यध्यय
||२२८
॥१८२॥
२८९||
जायते चेतियं, अतो तमि चेहए, 'वच्छे'त्ति रुक्खस्साभिधाणं, सुतं प्रियवायरणं वच्छा, पुत्ता इव रविवज्जति बच्छा, अतो तेहिं वच्छेडिं, सीयला छाया कता जस्स स भवति सीतलच्छायो,एत्य सिलोगभंगमया हिकारस्स लोवो कओ, मनांसि रमते मनोरम XM अतो तमि मनोरमे उज्जाणे, पचेहिं पुष्फेहिं फलेहिं च उवेते पचपुरफफलोवेतो बहूणं दुष्ययचउप्पयपक्खीणं च बहुगुणेति, या इयोवेए पत्तोवेए पुष्फोवेए फलोवेए 'सदा' इति सम्बकालोबभुज्जति 'वारण हीरमाणमि' ॥२३७-३०२।। सिलोगो, सो वाता सक्केण येउवितो, 'हीरमाणेचि तेण वातेण रुक्खेसु भज्जमाणेसु जे तत्थ उज्जाणे रुक्खेसु खगा ते दुहिता असरणा, अत्राणा इत्यर्थः, कंदति-विलपंति, अस्माकं वृक्षप्रयोजनमिति, 'एतमहूं.' ततो णमि सक्को भणति-स एव अगिगणा णार है। डज्झमाणं विविऊण आह-'एस अग्गी अबाओ अ॥२३९-३१०॥ सिलोगो, अगतीत्यग्निः, वातीति वाता, मंदिरं णाम णगरं, भगवं अंतेपुरं तेण कीस णं नावपिवस्वह' कीस नावपेक्खसि-नावलोकयसित्ति । ततो णमी आह-'सुहं बसामो जीवामोर * २४१-३११|| सिलोगो, किंचणं दुविहं-दव्ये भावे य, सेस कण्ठचं, चत्तपुत्तकलत्तस्स'॥२४२.३१॥सिलोगो, कण्ठयः, पहुंमुणिणो भई ॥२४३-३११॥ सिलोगो, भातीति भद्रं, मनुते मन्यते वा जगति त्रिकालावस्थाभावानिति मुनिः,द्रव्यादिमुनिप्रतिषेधार्थ । अणगारस्स मिक्खुणो, अथवा स मुनिः योऽनगारः यो भिक्षुः, सब्वतो विप्पमुक्कस्स, कथं?, 'एगंतमणुपस्सओ' एकत्वं नाही | कस्यचित्, अथवा एकान्तं निर्वाणं असंसारावासमित्यर्थः, शक उवाच-'पागारं॥२४६३१२॥ सिलोगो, प्रकुर्वन्तीति प्राकाराः, गोभिः पूर्यत इति गोपुरं, 'उस्सूलए सयग्घीओ उस्सूलगा णाम खातिआ उवाया जत्थ परवलाणि पडंति, शतं घ्नन्तीति ॥१८२।। शतघ्न्यः, सेसं कण्ठयं । नमिरुवाच-'सद्धं णगरिं किच्चा-२४७-३१२|| सिलोगो, श्रद्धाऽस्यास्तीति श्रद्धी, नातिको विद्यत
दीप अनुक्रम
[२२९
२९०]
[187]