________________
आगम (४२)
“दशवैकालिक - मूलसूत्र-३ (नियुक्ति:+|भाष्य+चूर्णि:) अध्ययनं [१], उद्देशक [१], मूलं [१५...] / गाथा: [६०-१५९/७६-१७५], नियुक्ति: [२३५-२४४/२३४-२४४], भाष्यं [६१-६२]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र - [४२], मूलसूत्र - [०३] “दशवैकालिक नियुक्ति: एवं जिनदासगणि-रचिता चूर्णि:
प्रत
श्रीदश
वैकालिक
सूत्रांक [१५...] गाथा ॥६०१५९||
आत्मसंयम राधना पृथ्वीयतना
चूणों
५ अ०
॥१६९॥
दगग्गहणेण आउकाओ समेदो गहिओ, मट्टियागहणणं जो पुढविकाओ अडवीओ आणिओ संनिवेसे वा गामे वा तस्स गहणं, एगरगहणे गहणं तज्जाईयाणामितिकाउं अगणिवाउणोवि गहिया, संजमविराहणा भणिया। इदाणि आतविराहणा संजमविराहणा य दोवि भणीत- 'ओवायं विसमं वाणुं, विज्जलं परिवज्जए। संकमेण न गच्छेज्जा,विज्जमाणे परचमे (६३-१६३)।
ओवार्य नाम खड्डा, जत्थ हेवाभिमुहेहिं अवयरिज्जइ, बिसम नाम निष्णुण्णय, खाणू नाम कट्ठ उद्धाहुल, विगयं जलं जत्थ तं | विजलं, सो य चिक्खल्लो, परिवज्जए नाम सम्वेहिं पगारेहिं बज्जए परिवज्जए, संकमिज्जति जेण संकमो, सो पाणियस्स व गड्ढाए वा भण्णइ, तेण सकमेण विज्जमाणे परिकमे णो गच्छेज्जा, असई पुण गच्छेज्जा, विसमे य पंथे गच्छमाणस्स इमे दोसा भवंति, त-पवईत व से तत्थ, पक्वलंते व संजए। हिंसिज्ज पाण भूते य, तसे अदुव थावरे (६४.१६३) ते तत्थ पवडत वा पक्खलंते वा हत्थाइल्सण पावेज्जा, तसथावर वा जीवे हिंसेज्जा, एवं पाऊण साधुणा किं कायवंति !, भण्णइ- 'तम्हा तेण न गच्छेज्जा, संजए सुसमाहिए । सति अपणेण मग्गेण, जयमेव परक्कमे (६५-१६३ ) जम्हा एते दोसा तम्हा | विज्जमाणे गमणपहे ण सपच्चवाएण पहेण संजएण सुसुमाहिएण गंतव्वं, 'सति चि जदि अण्णो मग्गो अस्थि तो तेण न | गच्छेज्जा, जयमेव परकमे णाम जति अण्णो मग्गो णस्थि ता तेणवि य पहेण गच्छेज्जा जहा आयसंजमविराहणा ण भवइ, भिक्खायारयाए गच्छमाणो इमं पुढविक्कायजयणं करेज्जा- इंगालं छारियं रासिं, तुसरासिं च गोमयं । ससरक्वेहिं
पारहि, संजओ तं नइलमे (६६-१६६) ससरस्खेहि- सचित्तस्याइण्णेहिं मा तस्स सचिचरयविराहणा भवइ, अतो एयाणि अपरिहरिजंति, एवं किण्हमट्टियाता परिहरियव्वाओ, नीलमट्टियामएण सेसमट्टियाओ परिहरियच्चाओ, एवं सेसावि वण्णा
दीप अनुक्रम [७६
१६९॥
१७५]
... आत्म-संयम विराधना वर्णयते
[174]