________________
आगम
(४०)
सूत्रांक [सू.]
+ गाथा:
॥१,२॥
長
अनुक्रम
[११-३६]
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः+चूर्णि:) अध्ययनं [४] मूलं [सूत्र /११-३६] / [ गाथा - १,२], निर्युक्तिः [ १२४३-१४१५/१२३१-१४१८],
भाष्यं [२०५-२२७]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिताः आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र - [०१] "आवश्यक" निर्युक्तिः एवं जिनभद्रगणिरचिता चूर्णि:- 2
प्रतिक्रमणा
ध्ययने
॥१६८॥
खद्धादाणिओ जातो, पुसावि से जाता सा तं बहुकं जेमेतब्वं, ण जीरति ताहे वमेति, जिमितो जिमितो दीणारं लभति, पच्छा से कोढं जातं, अभिग्रस्तो तेण, ताहे कुमारामच्चा भगति पुत्ते विसज्जेह, तुम्मे अच्छह, ताहे से पुत्ता जेमेति ताणवि तदेव मणंति, * पितुणा लज्जितुमारद्धा, पत्तो से घरं कर्त, ताहे ते सुहाओ न तहा यद्वितुमारद्वाज, पुत्तावि णाढायंति, तेणं चिंतितं एताणि ममं दब्वेण वङ्गताणि ममं च विहसंति, तह करेमि जह एवाणिवि वरुणं पार्वति । अण्णदा पुता सद्दाविता, भणति पुत्ता !. मम किं जीवितेनं १, अम्ह कुलपरंपरागतो पसुपथेो तं करेभि, तो अणासयं काहामि, तेहि से कालओ थंभो दिण्णो, सो तेण अप्पर्ग उल्लिहावेति उब्बल गियाओ पक्खावेति, जाहे णायं सुगहितो एसो कोढणंति ताहे लोमाई ओक्खणति, फुसति एति ताहे मारेता भणति-तुम्भेहिं चैव खाइतब्बो तेहिं खहतो, कोढेणं गहिताणि, सोचि उता गडो, एगत्थ अडवीए पञ्चतदरीए णाणाविहाणं रुक्खाणं तयपत्तफलाणि य पडियाणि तिफला य पडिता, सो सारदेण उण्हेण कक्को जातो, तं निब्विण्णो पियति, तेण पोट्टं भिण्णं, सोहिते सज्जो जातो, आगतो सामहं जणा भणति किह गई ?, भणति देवेहिं नासिवं, ताणि पेच्छति सडसडेन्ताणि, भणति किह तात ! तुम्भे १, खिसणा, ताहे ताणि भगति तुमे पाविताणि अम्हे एयमवत्थी, भणति - वाढंति, सो जणेण खिसितुमारा, ताहे नट्ठा गतो रायगिहं, दारपालिएण समं दारे वसति, तत्थ बारजक्खीए जो चरुओ तं भुंजति, अण्णा मुंडेरगा बहु खाइता, सामिस्स समोसरणं, सो बारपालिओ तं ठवेत्ता भगवतो वंदुओं गतो, सो दारं न छड्डीति, विसाइतो मतो, बावीए मंडुक्को जातो, पुण्यभवं सरति, उत्तिष्णो, पधाइतो सामि वंदओ, सेणिको गीति, तत्थ एक्केण अस्सकिसोरिण - अक्कंतो मतो देवो जाती ।। सक्को सेणियं पसंसति, सो समोसरणे सेणिकस्स मूले कोटिकरूपेण निविट्ठो, सामिं चच्चरिक्काि
(174)
हारादीनामुत्पचिः
॥ १६८॥