________________
आगम
(४०)
प्रत सूत्रांक
H
दीप
अनुक्रम
H
अध्ययनं [-]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता
श्री आवश्यक
चूण
उपोद्घात
निर्युक्तौ
॥४९३ ।।
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्ति:+चूर्णि:)
मूलं [- /गाथा - ],
निर्युक्तिः [८६१-८६४/८६१-८७६],
भाष्यं [ १५९ ]
आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र [०१] "आवश्यक" निर्युक्तिः एवं जिनभद्रगणि-रचिता चूर्णि:-1
मारेमि, छिदाणि मग्गति, सो य राया छुहाल, तेण सूतस्स संदेसओ दिण्णो-एतो मचैव पुव्यण्डितं पत्थवेज्जासि, जह विरावेमि, तेण अपितं चेडीय हत्थे, ताहे सा तं निज्जत पेच्छति, तं चेडि भणति दे पेच्छामि कैरिसो १, तीए उवणीतो, अहो सुरभी मोयगो विसलित्तेहिं हत्थेहिं मनखेचि, बेडी य णिप्फडति, राया अतीति, साणियत्ता रायाए समं चेतियघरं जाति, सा बारे अच्छति, निष्फिडंतस्स निवेदितं एत्तोत्ति, ते य दो कुमारा छायाव पासे ओलग्गंति, चिंतेति अष्ण अहं खाइस्स, एआणं यच्छामि, पच्छा तेसिं कुमाराणं भागे कातूण देति, ते हत्थिखंधवरगता खाइउमारद्धा बालत्तणेणं जाव विसवेगा आरद्धा, संभंतेणं वेज्जा सद्दाविता, सुवर्ण पाइता, सज्जा, पच्छा य दासी सद्दाविता, पुच्छिता भणति न कोति पेच्छति, नवरं एताणं माताएं परामुडो, सा सदाविता, जाता जहा एसा कारिच, ताहे अंबाडिता, भणिता य, जथा-पावे! तदा नेच्छसि मा णामकतसंबलो संसारे छूढो' होन्तो, तेसिं रज्जं दातूणं पव्वइतो सागरचंदाण समीवे। अण्णदा संघाडओ साधूर्ण उज्जेणीओ आगतो, सो पुच्छितो तत्थ निरुवसग्गं १, भणति णवरं रायपुरोहियपुत्तो य बाहेति पासडत्थे साहुणो य, सो गतो, अमरिसेण विस्सामितो, ते य संभोइया साधू, भिक्खवेलाए भणितो आणिज्जर, भणति अत्तलाभितो मि, णवरं ठवणपडिकुडाणि दावेह, कोह चेल्लओ दिष्णोः सो तं पुरोहितघरं दंसेत्ता आगतो, इमोऽवि तत्थ पविडो बढेणं सद्देणं धम्मलाभोति, अंतेपुरियाओ निग्गताओ हाहाकारं करेंतीओ, सो बडवणं सणं भणति किं एवं साविपत्ति, निग्गता बारं बाहिं बंधंति- इमोवि अभ्यंतरे, ते भयंति--नच्चसु, परिग्गाहगं ठवेत्ता पणच्चितो, ते ण जाणंति वाएउं, भणति जुज्झामो, दोषि एकसराए आगता, मम्मेहिं आहता, जहा जंताणि तथा खलाविया, निसडुं हणि तूर्ण दाराणि उग्वाडेचा गतो, उज्जाणे अच्छति, रामाए कहितं तेण मग्गावितो, साधू भणंति- पाहुणओ, न याणामो, तेहिं गवे
(499)
समतायां मेतार्यो - दाहरणं
॥४९३॥