________________
आगम (०१)
“आचार” - अंगसूत्र-१ (नियुक्ति:+चूर्णि:) श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [२], उद्देशक [६], नियुक्ति: [१९७...], [वृत्ति-अनुसार सूत्रांक ९६-१०४]
.
श्रीआचा संगम
चांतिः
प्रत वृत्यक
२ अध्य ६ उद्देशः ॥ ९३ ।।
| मिअति एवं णचा 'से मतिमं परकमिज्जा' सेत्ति णिसे, मती से अस्थि तेण मतिमं, बंता लोअसणं लोउत्तरे धम्मे ठितो |
लोकसंज्ञाअहिंसादिवतलोगे च परकमिआसि, एवं तित्थगरआणाए बेमि, णो स्वेच्छया, अहिगारसमचीए एवं बेमि, ण अज्झयणसमत्तीए IAL एवं परकममाणो घडमाणो 'णारति' ममाइतमति 'सहती वीरेंण इति पडिसेधे, सधणं मरिसणं, जति गाम कदापि तस्स AV परकमतो तवणियमसंजमेसु अरती भवेजा ततो तं खणमित्तमवि ण सहति, खिप्पमेव ज्झाणेण मणतो निच्छुभति-णिविसयं | करेति, वीर इति 'विदारयति तत्कर्म, तपसा च विराजते । तपोवीर्येण युक्तव, वीरो वीरेण दर्शितः ॥१॥जहेब संजमे अरति । पण सद्दति तहेब विसयकसायादिलक्खणे असं जमे जति कहंचि तस्स रती उप्पजति तंपि खणमित्तमविण सहति-ण खमति, धम्मज्झाणसहगतो उप्पण्णमित्तं णिकासति, 'जम्हा अविमणे' जम्हा सो इटाणिद्वेसु पत्तेसु विसएसु घितिबलअस्सितो अविमणो भवति, अहवा जम्हा सो संजमे अरति ण सहति असंजमे अ रतिं तेण मज्झत्थो णिश्चमेव अविमणो धीरो 'तम्हादेव विरञ्जते' विसएसु, ते य सद्दादि फासपजंता, जतो इमं सुत्-'सहे फासे य०' आदिअन्तरगहणा मझग्गहणं, अहियासणं णाम इट्ठाणिडेसु रागदोसअकरणं, भणियं च-"सद्देसु य भयपाबएमु०"अहियासणोबायो 'णिविंद गंदी गंदी पमोदे रमणे समिदीए य इस्सरियविभवकया मणसो तुट्ठी, ततो णिबिंद, जति अतिकतकाले कस्सबि आसि तत्थ होऊण ण होति पुणो, अहवा |जा कुमारजीवणादिसु नंदी तं निविदेजा, सर्णकुमारचववाहिदिट्टतो, 'इह' मणुस्सजीविते असंजतजीविते वा विसय-1001 कसायजीविते वा पंचदवि अवयाणं अतीतं जिंदति पहप्पणं संबरेति अणागतं पचक्खाति, केण आलंबणेण णिचिदति तत्य', 'मुणी मोणं समायाए' समणेसि वा माहणेत्ति वा मुणिचि या एगट्ठा, मणिभावो मोणं, सम्मं मंगतं वा ममत्थं वा आदाय, IN९३ ॥
१०४
दीप अनुक्रम [९८
१०८]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र-[१], अंग सूत्र-[१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
[97]