________________
आगम (०१)
“आचार” - अंगसूत्र-१ (नियुक्ति:+चूर्णि:) श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [६], उद्देशक [१], नियुक्ति: [२५०-२५२], [वृत्ति-अनुसार सूत्रांक १७२-१८०]
प्रत वृत्यक [१७२१८०]
श्रीआघा- बइ बलगत्तया, पीढसप्पी हत्थेहि कड़े घेत्तुं चकमंती, सिलवती पादा सिलीभवंति, मधुमेहणी वस्थिरोगो,'सोलस एते रोगा- रोगातकादि गंग सूत्र- | यंका' सोलसत्ति संख्या, एतेत्ति प्रत्येकं जे भणिता लभते रोमा, एते चेत्र सोलस अक्खाया-कहिता अणुपुब्बसो-कमेणं, अणु-17 चूर्णिः
पुब्यसो वा कस्सइ गब्भे कस्सद जायस्स, कम्मुदओ वा अणुपुब्बो, अहवारोमा बाइयादि ४, संयोगे सोलसभंगा, अहवा णं फुसंति1॥२०३३॥
पाति आगता अंगं संकामेन्ति आयका, ते य सासकासादि, फासा दंसमसगादी सीयादयो वा, असमिते य णाम अप्पत्तपुच्चा,
अहवा असममिता असमिता, असमिता णाम विसमा-तिब्बमंदमज्झा, अहवा फासा य असमंजसा-उल्लत्वपल्लत्था, अणिट्ठा यG Mणाणापगारा, जया सीतं मग्गिजति तता उण्हं भवति, एवं सेमयावि आयोजं, 'मरणं तत्थ सपेहाए' मरणं तत्थ समिक्खिज,
वसहा जं मरणं च रोगायंका, अवि घातं उवहारादीहि मारिजंति, अस्थि केति मुत्ता चेव मरति, गभंमि मरंति केह, कोयि पुण मजायमित्तओ मरति, मारेति मायरं कोयि, मरंतीए समं तीए जातस्स धुवं मरणं, तम्हा उम्मग्गं लभिऊण पुणो तहि चेव रोगाय- |
केहि मुकंपरियट्वियव, अहवा सम्बस्स अंते मरणं भवति, कोइ भणिजा-देवाणं णस्थि मरणं, तत्थ णिदरिसणं पुरिल्लमुत्तं भविस्सति, जमणमरणम्गहणेण तिरियमणुया गहिया, सवा देवा नारगा य, मरणंताण य अंधलतिरियमादीगं दुकवं उप्पजति, किमंग पुण देवाणं ?, तस्थ सुतं-'उववायं चयणं च णचा' उवायायाओ चयणं, दोण्हं मरणं तिरियमणुयाणं, उब्बट्टणा नेरइयभवणवासिवाणमंतराणं, उववाओ सचदेवाणं, चयणं जोइसियवेमाणियाणं, जति ता अंधलगमादीगं अद्धिती दुक्खं च मरणाओ | उप्पजति, कथं देवचकचट्टीमादीणं चवणमरणकाले दुक्खं ण भविस्सइ ?, जम्हा एते पजाया सपेहाए, रोगार्यकमरणोचवायचयणादीणं, राया भविता दासो भवति, पलिपागं च' पलियं कम्मं पलिपागो कम्मस्स जाव न भवति तं सपेहाए 'तं मुणेह जहा' २०३॥
दीप अनुक्रम [१८६१९३]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र-[०१], अंग सूत्र-[१] "आचार" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
[207]