________________
४०८. नास्ति अकरणीयं विषयातुराणाम् ।
અર્થ - વિષયાસક્તોને કાંઈ જ અકરણીય નથી, અર્થાત્ તેઓ
બેધડક ગમે તેવું અકાર્ય કરવા તત્પર બની જાય છે. ४०९. दिवसनिशासमौ संयोगवियोगौ ।
અર્થ – દિવસ-રાત સમાન સંયોગ-વિયોગ છે. ४१०. स्नेहो नाम मूलं सर्वदुःखानां ।
અર્થ – સર્વદુઃખોનું મૂળ તેનું નામ સ્નેહ (રાગ) ४११. विवेकोत्साह मूलश्च पुरुषकारः ।
(HRIકૃત્ર વE મત ઉમો) અર્થ – પુરુષાર્થનું મૂળ વિવેક અને ઉત્સાહ છે. ४१२. विशुद्धप्रत्याख्यानं हि अपनयति भवपरंपराम,
उच्छादयति दुर्गतिम्. . અર્થ - વિશુદ્ધ (રાગ દ્વેષથી મુક્ત) પચ્ચકખાણ ભવની પરંપરાનો નાશ કરે છે, દુર્ગતિનો ઉચ્છેદ કરે છે, સુગતિ સાથે જોડે છે, દેવ અને મનુષ્યોના સુખોને સાધી આપે છે, પરમનિર્વાણને
ઉત્પન્ન કરે છે. ४१३. गुर्वाज्ञा-गुर्वादेशसंपादनमेव कारणं गुणप्रकर्षस्य ।
અર્થ-ગુરુની આજ્ઞાને સહર્ષ ઉઠાવવી એજ ગુણના પ્રકર્ષનું કારણ છે. ४१४. यथा चिकित्सासेवनात् सुखस्वरूपाऽऽरोगता, तथा
संयमानुष्ठानाद् एकान्तसुखस्वरूपो मोक्ष इति । અર્થ – જેમ ચિકિત્સાના સેવનથી સુખસ્વરૂપ એવું આરોગ્ય પ્રાપ્ત થાય છે, તેમ સંયમના અનુષ્ઠાનથી એકાન્ત સુખસ્વરૂપ એવો મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે.
