________________
३४८. सर्वे साधनोपायाः एकं शुद्धं आत्म स्वरुपं समवतरंति । અર્થ – સર્વે સાધન ઉપાયો એક શુદ્ધ આત્મામાં સમવતાર પામે છે.
३४९. गुरुकुलवासाभावे आज्ञारुचित्वस्याप्यभावः । અર્થ – ગુરુકુલવાસના અભાવે જિનાજ્ઞારુચિનો પણ અભાવ હોય. જ્યાં જિનાજ્ઞાની રુચિ હોય ત્યાં ગુરુકુલવાસ હોય. ३५०. अपवादपद प्रत्ययाः विराधनाया अपि निर्जराहेतुत्व तत्र तत्र व्यवस्थापितम् । (ઉપવેશ રT)
અર્થ અપવાદ પદના નિમિત્તની વિરાધના પણ નિર્જરાનો હેતુ છે એમ અપવાદના સેવનથી થતી વિરાધના તે તે આગમગ્રંથોમાં જોવા મળે છે.
-
(જેમ કાલિકસૂરિજી મહારાજે સરસ્વતી સાધ્વી નિમિત્તે વિરાધના કરી તે તેમને મહાન નિર્જરાનો હેતુ બની.)
સંયમરક્ષા, સંઘરક્ષા, શાસન રક્ષાના શુદ્ધ ધ્યેયથી કા૨ણે વિરાધના કરવામાં આવે તો પણ તે નિર્જરાનુ કારણ બને છે. ३५१. यावंतं कालं न मूलोत्तरगुणस्खलना तावानेव कालो निश्चयतः प्रवज्या पर्यायः परिगण्यते ।
અર્થ – જેટલા કાળ સુધી મૂલગુણ અને ઉત્તરગુણની સ્ખલના વિનાનો હોય તેટલા કાળનો પ્રવજ્યા પર્યાય (દીક્ષા પર્યાય) નિશ્ચયનયથી (પરમાર્થથી) ગણાય છે.
३५२. आगमनिरूपित विधि निरपेक्ष तयाऽऽगमार्थमनुतिष्ठन्नपि न तद्भक्तः, किन्तु तद्विष्ट एव ।
૨૫૩
