________________
२९४. अप्रवृत्तोऽपि प्रतिबंधात् द्रव्यक्रियायामव्यावृतोऽपि भावेन परमार्थेन प्रवृत्त एव शुभभाववान् ।
અર્થ – બાહ્ય દ્રવ્યક્રિયામાં પ્રવૃત્ત ન હોવા છતાં પણ ભાવ પ્રતિબંધના કારણે પરમાર્થથી તે પ્રવૃત્ત જ છે.
બાહ્ય અનુષ્ઠાન ઉપર પૂર્ણ રાગ હૈયામાં હોય અને કોઇ વિષમ સંયોગવશ તે અનુષ્ઠાન ન કરી શકતો હોય તો પણ તેને પૂર્ણ રાગના કારણે અનુષ્ઠાન કરવા જેટલો લાભ મળે છે. અહિં શુભ ભાવનાનું પ્રાધાન્ય બતાવ્યું છે. બધી જ ક્રિયાઓ આ શરીરથી થવી મુશ્કેલ છે. પણ જે જે ક્રિયાઓ સાક્ષાત શરીરથી ન થઇ શકે એમ હોય તેના ઉપર બહુમાન ઘરવાથી ઘણો લાભ થાય છે.
२९५. स्वाध्यायादि क्रिययाऽसत्क्रीया निवृत्तिः ।
અર્થ – સ્વાધ્યાયાદિ ક્રિયાથી અસત્ ક્રિયાની નિવૃત્તિ થાય છે. २९६. दुःषमायामपि गुरुपारतंत्र्येण ये स्वाध्यायादिप्रधानयोग प्रवृत्तास्तेषां यतित्वमव्याहतम् ।
અર્થ - દુઃષમકાળમાં પણ ગુરુ પારતંત્ર્યના યોગે જે સાધુઓ સ્વાધ્યાયાદિ પ્રધાન યોગોમાં વ્યાવૃત (ઓતપ્રોત) રહે છે તેઓનું સાધુપણું અખંડિત રહે છે.
२९७. लोगो हि बज्जदिठ्ठि षायं ।
અર્થ – લોક પ્રાયે બહિર્દષ્ટિ વાળો છે. (અંતર્મુખ જીવો આજના કાળે ઘણા થોડા, બહિર્મુખ જીવો આજના કાળે ઘણાં.) २९८. द्रव्यादिभिर्युक्तस्य साधोरुत्सर्गो भण्यते । रहितस्य द्रव्यादिभिरेव तदनुष्ठानमपवादो भण्यते । (૩) –
