________________
ભાવનાથી કેવલજ્ઞાન, ૧૦ હજાર રાજાઓ સાથે દીક્ષા લીધી ૧ લાખ પૂર્વ સુધી વિચારીને અષ્ટાપદ પર્વતે અનશન કરીને મોક્ષ પામ્યાં. જંબુ દ્વીપમાં વર્ષધર પર્વતો ફુટો (શિખરો) તીર્થોમાગધાદિ, વિદ્યાધરો ના નગરોની શ્રેણિઓ ૩૪ વિજય = મહાવિદેહ-૩૨ વિજય અને ભરત-૧ વિજય, ઐરાવત-૧ વિજય પેલા આરાના મનુષ્યનું આહાર-વસતિ-ગામ ગૃહાદિ ન હોય અસિ-તલવાર શસ્ત્રો ન હોય રાજા-નોકર-ભાઇ-મિત્ર-શત્રુ વિગેરેનો વ્યવહા૨ ન હોય, સિંહ આદિ યુગલિયાં મનુષ્યને ઉપદ્રવ ન કરે, મચ્છર-મકી-ભૂતાદિ ઉપદ્રવો થાય નહી, કષાય અલ્પ હોય, કોઇ સાથે શત્રુ ભાવ નહીં, મૃત્યુ પામી દેવલોકમાં નિશ્ચિત્ત જાય છે.
I
1
કેટલાક સૂત્ર નેજ માને છે, નિર્યુક્તિ, ભાષ્ય, ચૂર્ણિ તર્કાદિ અર્થ જે સારભૂત એને માનતા નથી, એ આપતિ એ ચાલનારા અને ઉંધુ । કરનારા છે. તેથી ગમાર મૂર્ખ-શિરોમણી માર્ગને ભૂલી ગયેલા છે. | વૃત્તિ, ચૂર્ણિ, ભાષ્ય, પ્રકરણાદિને નહિ માનતાં તેહીન સૂત્રને વિરાર્ધ | છે, કારણ કે શ્રી ઠાણાંગ સૂત્રમાં ત્રણ પ્રકારના પ્રત્યેનીક (શત્રુ) | કહ્યા છે સૂત્ર પ્રત્યનીક, અર્થ પ્રત્યનીક તદુભય પ્રત્યનીક અર્થને નહિ માનનારા અર્થ પ્રત્યેનીક ગણાય તેથી સૂત્રની વિરાધના કરનાંરા જ કેવાય પહેલો સૂત્રનો અર્થ, બીજો નિર્યુક્તિ સહિત સૂત્રનો અર્થ અને ત્રીજો સંપૂર્ણ અર્થ કહેવો એમ તીર્થંકર કહ્યું છે. ભગવતી સૂત્રના ૨૫માં શતકનાં ત્રીજા ઉદેશામાં આ ત્રણ પ્ર. અર્થ કરવા તથા ઠાણાંગ સૂત્રમાં જેમ વિધિ સૂત્ર, નિષેધ સૂત્ર, ઉભય સૂત્ર કહ્યાં છે. તે બધાની | સમજણ અર્થથી ટીકાદિથી જ પડે. જેમ આંધળો ને પાંગળો બે ભેગા | મલે તો ઇચ્છિત સ્થાને પંહોચે તેમ સૂત્ર અને અર્થ બંને સાથે મળે | તો તત્વબોધ રૂપી ઇચ્છિત કાર્ય થાય છે. કલ્પ ભાષ્યમાં જણાવ્યું છે.
૬૯