________________
સૂની વાત ન હતી ! સંયમ યાત્રાને સુવિશુદ્ધ રાખીને જ એઓ છેક કલિંગ સુધી પોતાના વિહાર-વહેણને લંબાવવા સંમત થાય, એ સહજ હતું. એથી વિહાર યાત્રાની શુદ્ધિ-સુગમતા અને શ્રમણપરિષદના આયોજનની આવશ્યક્તા આ બંને સમજાવીને શ્રમણ પરિવારને કલિંગ તરફ વાળવાનું પ્રાથમિક પગલું ભરવું જરૂરી હતું.
ખારવેલની સત્તા હજારો હાથ દ્વારા દૂર-દૂરના દેશો સુધી ફેલાયેલી હતી. છતાં ખારવેલે ક્યાંક-ક્યાંક જાતે જઈને તો ઘણે બધે ઠેકાણે કલિંગના શ્રદ્ધાનિષ્ઠ શ્રમણોપાસકોને પાઠવીને અનેક શ્રમણ-મુગોના ચરણોમાં પોતાની ભાવભરી વિનંતિ પહોંચતી કરી નવયુવાન અને ચક્રવર્તી જેવી પુણ્યાઈના સ્વામી ખારવેલની એ વિનંતિ શ્રમણોને પણ શ્રુતસેવાના પોતાના કર્તવ્ય અંગે વધુ પ્રોત્સાહિત બનાવી ગઈ અને એક મોટો શ્રમણ-સમુદાય અનેક વહેણો દ્વારા વહેતો-વહેતો કલિંગની દિશા તરફ આગળ વધવા માંડ્યો. વિહારના એ વહેણ ઠેરઠેર ધર્મબીજને પરિપ્લાવિત બનાવતાં-બનાવતાં એક પુણ્યબળે કલિંગની મહાસાગર સમી નગરી તોષાલીના તીર્થધામ કુમારગિરિને કાંઠે આવીને વિશ્રાંત બન્યાં.
ખારવેલના આનંદને તો કોઈ અવધિ જ નહોતી. એમણે નહોતું ધાર્યું કે, પોતાની સ્વપ્નસૃષ્ટિ આટલી વહેલી અને આટલી બધી સહેલાઈથી સફળ થશે ! દૂર દૂરના દેશોમાંથી અનેકાનેક કાય કષ્ટોને હસતે-હૈયે વેઠીને આવેલા એ શ્રમણ-સમુદાયની પર્યાપાસનાની પળોમાં, એ શ્રમણ-ગણના અંતરની ભાવનાઓ જાણીને ખારવેલની ધર્મસેવક બનવાની ભાવનામાં કોઈ ઓર જ ભરતી આવવા માંડી. એમને જ્યારે ખ્યાલ આવ્યો કે, આ શ્રમણો તો શ્રુતસેવા કરવા ઘણા-ઘણા કષ્ટો વેઠીને આવ્યા છે ! અને છતાં જ્યારે ખારવેલે આવી શ્રુતસેવા કરવાનો અવસર મળ્યા બદલ એ મુનિઓના અંગેઅંગમાં આનંદ અને અહોભાગ્યે જ છલકાઈ રહેલો જોયો, ત્યારે એમને થયું કે, હું ભલે ગમે તેટલો ભોગ આપું. પણ ધર્મની સાચી સેવા કરવાનું જેવું સૌભાગ્ય આ મુનિઓના
મહારાજા ખારવેલ ~~~~~~~~~