________________
‘આટલો લાભ મળ્યો, એમાં પણ આપની કૃપા જ કારણ છે.' આટલું કહીને જેસિંગભાઈ રાજમાતા સમક્ષ જાણે વધુ કૃપા ઝંખતી મુદ્રામાં જ્યારે ખડા રહ્યા, ત્યારે રાજમાતાએ સામેથી કહ્યું કે, ‘શેઠ ! યાત્રાનો આવો અદ્ભુત-માહોલ જોઈને, આવા માહોલના સર્જક તમને એમ કહેવાનું મન રોકી શકતી નથી કે, મને કંઈક એવું કાર્ય ભળાવો કે, જેથી તમારા આ ઋણમાંથી કંઈક મુક્ત થયાનો આનંદ અનુભવી શકું.
રાજમાતાના આ બોલ સાંભળીને જેસિંગભાઈની આંખમાં હર્ષાશ્રુ ઊભરાઈ આવ્યાં. એમણે કહ્યું : રાજમાતા ! આપની એવી કૃપા વરસી રહી છે કે, મારે મારા માટેનું કોઈ જ કાર્ય ભળાવવાનો પ્રશ્ન જ ઉપસ્થિત થતો નથી.
આ શબ્દો પકડી લઈને રાજમાતાએ કહ્યું : તો બીજા માટેનું કોઈ કાર્ય ભળાવો. મારે તો તમારા મોઢેથી કોઈ કાર્ય સાંભળવું છે. એ કાર્ય તમારું પોતાનું હશે, તો તો મારા આનંદને અવિધ જ નિહ રહે, પણ એ કાર્ય બીજાનું હશે, તોય મારો આનંદ હૈયામાં સમાશે નહિ.
જાણે કંઈક વિચારીને યાદ કરતા હોય એવી મુદ્રામાં થોડી પળો વિતાવીને અને પછી એ યાદ આવી ગયું હોય, એવી હર્ષાનુભૂતિ વ્યકત કરતાં જેસિંગભાઈએ કહ્યું: રાજમાતા ! હા એક કામ યાદ આવ્યું. આ કામ મુખ્યત્વે ગાયમાતાનું છે, અને ગૌણ રીતે અબોલ-નિરાધાર ગણાતી પશુસૃષ્ટિનું પણ છે. વડોદરા-રાજ્યના ગામડે ગામડે આવેલા ગોચર તરીકે ઓળખાતાં ચરિયાણોમાં પહેલાંની જેમ જ પશુઓ ચરતાં રહે અને પેટ પૂરતો ઘાસચારો આરામથી ખાતાં રહે, એવી વ્યવસ્થા ચાલુ રાખવાની અરજ હું વડોદરા-રાજ્યમાં વસતી ગાયમાતા વતી ગુજારી રહ્યો છું. મને સો ટકા વિશ્વાસ છે કે આ અરજ આપ સ્વીકારશો જ.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
૧૭
