________________
આવેલા બીજા પાંચસો અતિથિઓને આવકારવા પૂરો મહેલ જાણે પાછો ટટ્ટાર બનીને ખડો થઈ ગયો, અતિથિઓની સંખ્યા વધી રહી હતી, એમ જાણે આભુ શેઠના મહેલનો થનગનાટ અને ઉત્સાહ પણ વૃદ્ધિગત બની રહ્યો હતો. માત્ર સાધર્મિક સિવાયનું બીજું કોઈ પણ સગપણ ન હોવા છતાં બધા અતિથિઓને અંતરનો જે આવકાર મળી રહ્યો હતો, એવો આવકાર તો સ્વપ્નય મળવો સંભવિત જણાતો ન હતો.
જોતજોતામાં પંદરસો અતિથિઓનો મેળો જામી ગયો, છતાં એ મહેલમાં પૂરતી મોકળાશ અનુભવાતી હતી. મહેલ કરતાય કેઈગણી વધુ વિશાળતા તો આભુ શેઠના પરિવારના પ્રત્યેક હૈયે જોવા મળી રહી હતી, જેનાં દર્શને મંત્રીશ્વર એટલા બધા તો ઓળઘોળ બની ગયા હતા કે, એમના હૈયે હર્ષ સમાતો જ ન હતો. છલકાઈ જતા એ હર્ષમાં અહોભાવ અને અદ્ભુતને જોયા-જાણ્યા-માણ્યાનું અનહદ આશ્ચર્ય પણ મોતી બનીને મલકી રહ્યું હોવાથી “સાગર છલકે મોતી મલકે' જેવું સૌન્દર્ય સરજાઈ જવા પામ્યું.
પંદરસો અતિથિઓનો મેળો આભુ શેઠના મહેલમાં મહાલી રહ્યો હતો. બપોરના ભોજનિયા માટેનાં ભાણાં મંડાયાં. બત્રીસાં શાક અને તેત્રીસાં પકવાન સમા ભાણામાંથી જે માદક સોડમ આવી રહી હતી, એ સોડમનો નાસિકાસ્વાદ માણીને જ સૌ ધરાઈ ગયા. અને ભાણાનો રસાસ્વાદ સૌએ મમળાવી મમળાવીને માણ્યો. એવો રસાસ્વાદ ફરી પાછો માણવાનું મન થાય, તો દૂરદૂરથી ખેંચાઈને થરાદ સુધી લંબાવું જ પડે અને આભુ શેઠનું જ આતિથ્ય પાછું માણવું પડે.
મહેલનો માહોલ જોતાં જોતાં મંત્રી સહિત સૌને એ જ | વિચારો આવતા રહ્યા હતા કે, ધન તો હજી ઘણા ઘણાને મળી
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
-
