________________
શકાય, એટલી તાડપત્રીય પ્રતોનું અસ્તિત્વ કઈ રીતે શક્ય બન્યું ? આ સવાલ સાથે સંકળાયેલી ડોસા દેવચંદ વોરાની આ ઘટનામાંથી તત્કાલીન સંઘની જ્ઞાનપ્રિયતા, સત્યાસત્યને જાણવાની અદમ્ય જિજ્ઞાસા અને અસત્યના ત્યાગપૂર્વક સત્યના સ્વીકારની તત્પરતાનું પણ પુણ્યદર્શન મળવા પામે છે. જ્ઞાનપ્રેમી આવા આગેવાનોની કારમી ઊણપ આજે સાલી રહી છે, ત્યારે એની પૂર્તિ કરવાની ભાવના પણ આ ઘટના જાણ્યા પછી આપણા સંઘમાં જાગ્રત થશે ખરી?
જિ # જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨
દવે દીવો પેટાય, એમ ડોસા દેવચંદની વંશપરંપરા પણ ધર્મની સમૃદ્ધિથી ભરી ભરી નીવડી. ડોસા દેવચંદ વોરાને બે પુત્રો હતો. જેઠા વોરા અને કસલા વોરા એમનું નામ હતું. મોટા દીકરાની પત્નીનું નામ પુંજીબાઈ, અને નાના દીકરાની પત્નીનું નામ સોનબાઈ. જેઠા વોરાએ ૧૮૧૪માં સિદ્ધાચલનો સંઘ કાઢવાનો લાભ લઈને
સંઘપતિનું તિલક કરાવ્યું હતું. ડોસા દેવચંદ વોરાનાં પત્ની | હીરાબાઈ અને પુત્ર જેઠા વોરાની પત્ની પુંજીબાઈએ સં. ૧૮૧૭માં સંવિજ્ઞ પાક્ષિક પંડિત શ્રી ઉત્તમવિજયજી મહારાજની નિશ્રામાં ઉપધાન કરીને માળ પહેરી હતી. ૧૮૩રના પોષ વદ ૪થે પતિ જેઠા વોરા સ્વર્ગવાસી બનતાં પૂંજીબાઈએ ચોરાસી જમાડી હતા. આ સાલમાં લીંબડીમાં ચાતુર્માસાર્થે પધારેલા પંડિત શ્રી પદ્મવિજયજી મ. નો પ્રવેશ એમણે ખૂબ જ સુંદર ઊજવ્યો હતો. એ ચાતુર્માસમાં ખૂબ ખૂબ ધર્મારાધના પ્રભાવના થવા પામી હતી. | વિ.સં. ૧૮૩૯ની સાલમાં પંડિત પદ્ધવિજયજી મ.નું
પુનઃ ચાતુર્માસ થતાં પુંજીબાઈને પાંત્રીસ ઉપવાસ કરવાની સ પ્રબળ ભાવના જાગતાં એમણે કસલા વોરા સમક્ષ એ
