________________
પાલિતાણાની તળેટી હતી, ત્યારે તારંગા-કુંભારિયા-આબુસુવર્ણગિરિજાલોર આ બધાં પાવર્તીય તીર્થો ગિરિરાજનાં જ શિખરો તરીકે શોભતાં હશે ને? માટે આ બધાં તીર્થોને ભેટતાં ભેટતાં આગળ વધવું !
ભાવના તો ભવનાશિની ગણાય. યાત્રિકોની આ ભાવનામાં ભાવ ભળ્યો હતો અને હૈયાનો હકાર હતો. એથી ખૂબ જ નિરાંતે આવાં અનેક તીર્થો-મંદિરોને ભેટતો ભેટતો સંઘ જ્યાં સુવર્ણગિરિ સુધી આગળ વધ્યો, ત્યાં તો વર્ષાઋતુની વધામણી આપતું વાતાવરણ ચોમેર છવાઈ ગયું. વડનગરના દિવ્ય, ભવ્ય વાતાવરણમાં આરાધનાસાધનાની માણેલી એ મસ્તીની સ્મૃતિઓને વાગોળતાં સંઘે જાલોરગિરિ પર જ ચાતુર્માસ ગાળવાનું આયોજન કરીને વડનગરમાં આરાધનાની પુણ્યકમાણી કરી હતી એથી વધુ કમાણીનું લક્ષ અને પક્ષ નજર સમક્ષ રાખીને જાલોરમાં ચાતુર્માસિક આરાધનાનો યજ્ઞ પુનઃ પ્રારંભાઈ ગયો.
સુરતથી પ્રયાણ કર્યાના ઘડી-પળ પર દિવસો મહિનાઓ અને વર્ષો વીતી રહ્યાં હતાં, એમ એમ આરાધના-સાધનામાં પણ વેગ વધી રહ્યો હતો. સુરત કરતા વડનગર, વડનગર કરતાં જાલોર-ગિરિમાં આરાધના અને આનંદધારામાં જે સર્વતો વૃદ્ધિની અનુભૂતિ યાત્રિકો કરી શક્યા, એથી વધુ ઉલ્લસિત બનીને સુવર્ણગિરિના ચાતુર્માસ દરમિયાન જ યાત્રિકોના હૈયે ભાવનાની એવી ભરતી ચડી કે, ગરવા ગઢ ગિરનારની યાત્રા કરી પછી સિદ્ધગિરિ તરફ જવું ! દિવસો વીતતા હતા, એમ દેવ-ગુરુ તરફનો ભાવોલ્લાસ વૃદ્ધિગત બનતો જતો હતો. ગિરનાર પહોંચતાં જ વૈશાખ - જેઠ મહિનો આવી જવાની શક્યતા જણાતાં સંઘને એમ લાગ્યું કે, સિદ્ધાચલજી તીર્થે પહોંચતાં અષાઢ 9
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨ # $
