________________
અને એથી તને જે રીતે રોજ પેંડા આસ્વાદવા જોઈએ છે, એને તો વ્યસન જ ગણવું પડે એમ છે. માટે મગજ પર સવાર થયેલી દીક્ષાની ધૂનથી મુક્ત થઈને સંસારમાં રહીને થઈ શકે, એટલો ધર્મ કર્યા કરવાની તને છૂટ છે. પણ આથી આગળ વધવાનો વિચાર પણ માંડી વાળવાની મારી તને શાણી સલાહ છે. આને તું મરજીથી સ્વીકારી લે, તો તો સારી વાત છે. નહિ તો મારે આજ્ઞાનો આશરો લઈનેય તારી પાસે નામરજીપૂર્વક પણ આ વાત માન્ય રખાવવી જ પડશે.
ટોકરશીભાઈના શબ્દોમાં જે કડકાઈ અને હુકમ લાદી દેવાનો જે ભાવ હતો, એ સ્પષ્ટ પ્રતીત થતો હતો, પણ ડાહ્યાભાઈના દિલ પર એની બીજી વિપરીત અસર ન થઈ, ધર્મની સમજણ પછી એવું સમાધાન કરી લેવાની સમર્થતા એમને વરી ચૂકી હતી કે, મોહઘેલા સંસારી પાસે આવા શબ્દો સિવાય બીજી શી આશા રાખી શકાય. એથી એમણે ખૂબ જ નરમાશપૂર્વક કહ્યું કે, આપની વાત સાચી હોવાથી હું શિરોધાર્ય કરું છું. અને આ પળે જ હું પ્રતિજ્ઞા સ્વીકારું છું કે, જ્યાં સુધી સંયમ સ્વીકારી ન શકું, ત્યાં સુધી આજની આ પળથી જ મારે પૈડાનો ત્યાગ!
નાના ભાઈના આ શબ્દોમાં સંયમને કોઈ પણ ભોગે સ્વીકારવાના સંકલ્પનો કાંસાની થાળી જેવો રણકાર પડઘાતો હતો. એને નજરઅંદાજ કરવાનું તો દૂર રહ્યું, ઉપરથી એ સંકલ્પને ઊગતા જ ડામી દેવાનું પાશવી બળ દાખવતા ટોકરશીભાઈએ ગુસ્સાપૂર્વક કહ્યું કે, મારી શાણી સલાહને માની જા, હઠ પકડીશ, તો સારું પરિણામ નહિ આવે. હું તને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં છેલ્લી વાત ચોખે ચોખ્ખી કહી દેવા ૭ માગું છું કે તને કોઈ પણ ભોગે દીક્ષાની રજા આપવાની
# જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૨