________________
છે
એનું સંગીત જયારે એણે સાંભળ્યું, ત્યારે તો સ્થાન-ભાન નું ભૂલી જઈને એણે મંત્રીપુત્ર-શ્યનકને જાણે એક “રમકડું જ
બનાવી દીધું અને એ રમકડા સાથે રાજપુત્ર યથેચ્છ ખેલ ખેલવા માંડ્યો. આ ખેલનો થોડા જ દહાડામાં અંતિમ અંજામ જે આવવો જોઈએ, એ જ આવ્યો. મંત્રીપુત્ર શ્વેનકને હાડોહાડ લાગી આવ્યું કે, રાજપુત્રનું આવું રમકડું બનવા કરતાં, તો મદારીનું માંકડું બનવામાં વધુ મઝા છે. ! અને એણે મનોમન એક વિચિત્ર નિર્ણય લઈ લીધો.
મંત્રીપુત્ર યેનક કર્મરાજની કારમી થપાટનો ભોગ બની કુરુપતાના કુંડ તરીકે કૂબડી કાયા તો પામ્યો જ હતો. એમાં વળી દાઝયા પર ડામની જેમ એ રાજપુત્રના પનારે પડી ગયો. એની કાયા જ એવી હતી કે, કરૂણાળુને દયા-માયા જાગી જાય, જ્યારે કુતૂહલીને મશ્કરી-ઠઠ્ઠા કરવાનું સૂઝે!
મંત્રીપુત્ર યેનક કર્મરાજની એવી તો કરડી નજરનો ભોગ બન્યો હતો કે, એનું મસ્તક માટલા જેવું વિચિત્ર ઘડાયું હતું. એના મસ્તક પરની લુખ્ખી-સુખી કેશલટો પીળાશ પડતી હોવાથી વધુ વિચિત્ર ભાસતી હતી. એની આંખ માંજરી હતી, તો નાક વાંદરાની જેમ દબાયેલું હતું. એની | ડોક લાંબી હતી, તો કાન સાવ નાના હતા. પાણી ભરેલી મશકની યાદ કરાવતું એનું પેટ હતું, તો કોઈ ઠીંગણાને ઊંચો કહેવરાવે, એવો શરીરનો એનો અધોભાગ હતો. વિચિત્રતાના આવા ભંડાર પર જ્યાં કરૂણા વેરવાની હતી, | ત્યાં જ રાજપુત્ર સુમંગલ સ્થાનભાન ભૂલી ગયો અને મંત્રીપુત્રને એક રમકડું સમજીને રમવા રમાડવા માંડ્યો.
દિવસો વીતતા ચાલ્યા, એમ રાજપુત્રની આ રમત અતિમાં પલટાતી ચાલી. યેનક ગમે તેમ તોય એક માણસ હતો. ગધેડાની સવારી પર ખાસડાના હાર દ્વારા થતા પોતાના
8 | જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧
