________________
19
જ રાખું છું કે નેકીનો રાહ તમારાં પગલાંઓથી ઘેરો બને ! ઈમાનનો દીપ તમારા લોહીથી પણ જલતો જ રહે !”
હર્ષના આંસુથી ખોજગીના ચરણ અભિષેકીને બધા ગુનેગારો વિદાય થયા. એમને આજે જ એ વાત સમજાતી હતી કે જેના નામમાત્રથી આપણે મોતમાંથી મુક્તિ મેળવી શક્યા, એ રાજિયા-વાજિયા શેઠ કેટલા મહાન છે !
ખોજગીનાં વહાણો આગળ વધવા માંડ્યાં. જળ-પ્રવાસની મંજિલ સામે જ હતી !
ખોજગી કોઈ જુદી જ દુનિયામાં ખોવાતો હતો, વેરની વિદાયના એ દિવસોની સોનલ સ્મૃતિઓ એની ચોમેર ઘૂમી રહી હતી ! પ્રેમની પગદંડીએ એના પગ પ્રવાસ કરી રહ્યા હતા !
વાતાવરણ અજબનું બન્યું હતું. વાત્સલ્યનો વાયુ ધીમે ધીમે વહી રહ્યો હતો ! સ્નેહની સરવાણીઓનો ખળ ખળ ધ્વનિ, પ્રકૃતિને પાર્શ્વ-સંગીતથી મઢી રહ્યો હતો !
S| જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૧
