________________
૩૯૦ ]
[ આગમસાર
સાતમી દશામાં સાધુની ૧૨ પડિમાનુ વિસ્તૃત કથન છે, જે જિજ્ઞાસુએ ગુરૂગમથી જાણવું. આઠમી દશામાં પર્યુષણા કલ્પનું નિરૂપણ છે.
પર્યુષણ શબ્દ ‘પરિ’ ઉપસર્ગ પૂર્ણાંક “વસ” ધાતુને “અન” પ્રત્યય લગાડવાથી બનેલ છે. આને અર્થ થાય “ આત્માની સમિપે વસવું ”, પરભાવથી ખસી સ્વભાવમાં આત્મરમણતા કરવી. બીજો અર્થ છે એક જ સ્થાન પર નિવાસ કરવા.
છે
વ માનકાળે જે કલ્પસૂત્ર છે તે મૂળ તે આ આઠમી દશા છે. પાછળથી તેમાં પૂર્વાચાર્યાએ વધારે કરેલ જણાય છે, જે કેવળીગમ્ય છે.
આમાં સાધુની ૨૬ પ્રકારની-ચામાસાના સ્થળ, ભિક્ષાચરી, લેાચ વિ.વિ. સંબંધી–સમાચારીનુ વિસ્તૃત નિરૂપણ કરી ૨૮મી સમાચારીમાં તેનું ફળ બતાવ્યું છે કે આ સમાચારીનુ ́ ઉત્કૃષ્ટ ભાવથી પાલન કરનાર જઘન્ય તદ્ભવે અને ઉત્કૃષ્ટ ૭/૮ ભવે અવશ્ય મેક્ષે જાય.
નવમી દશામાં મહામેાહનીયના ૩૦ સ્થાના કહ્યા છે.
પ્રભુ મહાવીર સ્વામી કાણિક રાજાની ચંપાનગરીમાં સમેાસર્યા છે. ત્યારે પ્રભુએ સાધુ-સાધ્વીઓને આ પ્રકારે કહ્યું ઃ- “જે સ્ત્રી કે પુરૂષ! આ ૩૦ મેાહનીય સ્થાનાનુ લુષિત ભાવાથી વાર વાર આચરણ કરે છે, તે મેાહનીય ક્રમ ના ઉત્કૃષ્ટ કાળના કર્મ બંધ બાંધે છે.”
જ્ઞાનાવરણીયાદિ આઠે કર્માને બંધાવનારૂ માહનીય ક્રમ જ છે. તેના લીધે જ સ'સારની નરાદિ ચારે ગતિનુ પરિભ્રમણ જીવ અનાદિ અનંત કાળથી કર્યા કરે છે. તેની
