________________
૩૮૪ ]
[ આગમસાર કે સાધુના સ્થાન પર સામે જઈને આપેલા આહારાદિ, વાપરવા તે સબળ દેષ છે, (૭) વારંવાર પચ્ચકખાણ (બાધા) કરેલી વસ્તુ ખાવી (૮) છ માસની અંદર એક સંઘાડે છોડી બીજા ગણમાં જવું, (૯) ૧ મહિનામાં ૩ વાર નદી ઉતરવી, (૧૦) ૧ માસમાં ૩ વાર માયાસ્થાન સેવવા અર્થાત્ છળકપટ કરવું (૧૧) શય્યાતરના આહારાદિ ખાવા, જાણીબુઝીને (૧૨)જીવહિંસા કરવી, (૧૩)જુઠું બોલવું (૧૪) અદત્ત લેવું (૧૫) સચેત પૃથ્વી પર કાયેત્સર્ગ, સંથારે, સ્વાધ્યાયાદિ કરવા. (૧૬) ૧૫ પ્રમાણે કાદવકીચડ કે ધુળવાળી ભુમિ પર સ્વાધ્યાયાદિ કરવા (૧૭) તે પ્રમાણે સચેત શિલા પર પત્થરના ઢગલાપર, જીવાત વાળા લાકડા પર, બેઇંદ્રિયાદિ જીવવાળી, બીજવાળી, લીલાઘાસવાળી, ઝાકળવાળી, ભીની, કીડી વિ. ના દરવાળી, શેવાળવાળી માટી પર, કાળીયાના જાળાવાળી–ટુંકમાં જ્યાં પણ જીવવિરાધના થવાની સંભાવના હોય તેવા સ્થાન પર કાઉસગ્ગ, આસન, શયન કે સ્વાધ્યાય કરવા તે (૧૮) જાણીબુઝીને કંદમૂળ, વૃક્ષની, શાખા, છાલ, કુણા પાન, નાગરવેલના પાન સચેત ચણ વિ.ધાન્ય તથા લીલી ધ્રો આદિનું ભેજન કરવું. (૧૯) એક વર્ષમાં ૧૦ વાર પાણીને લેપ કરો (૨૦) એક વર્ષમાં ૧૦ વાર માયાસ્થાન સેવે અને (૨૧) જાણીબુઝીને ઠંડા પાણીથી ભીંજાયેલા હાથ, પાત્ર, કડછી વડે કે વાસણમાંથી ચારે પ્રકારના આહાર પાણી આદિ ગ્રહણ કરે–તે બધાને શબલ દોષ કહ્યા છે. સાધુ આ શબલ દેષ ન સેવે.
ત્રીજી દશામાં આચાર્યાદિ રત્નાધિકની થતી ૩૩ પ્રકારની આશાતના કહી છે શિષ્ય તે કોઈપણ આશાતના ન સેવે તે આ પ્રમાણે છે :- (૧થી૯)
