________________
૨૧૪ ]
[ આગમસાર સમવાયાંગમાં આના ભાવ આ પ્રમાણે કહ્યા છે :
- “આ અનુત્તર વિમાનમાં ઉપજેલા જીવોના નગર, ઉદ્યાન, માતાપિતાદિનું વર્ણન.” “ઉપાસકદશાંગની જેમ જાણવું. તે ઉપરાંત તીર્થકરના સસરણ, અતિશય, શી કે જે જાતિકુળ આદિથી ઉત્તમ, તપસ્વી, વિશિષ્ઠ જ્ઞાનયુક્ત, જિનશાસનના હીતકારી, જિનેશ્વરની જેમ મનુષ્યાદિને ધર્મોપદેશ દેવાવાળા, વિષથી વિરકત, સર્વવિરતિરૂપ ઉદાર દયાધમને અંગીકાર કરવાવાળા, ઘણા વર્ષો ગુર્વાદિની સેવા કરી રત્નત્રયીની આરાધના કરવાવાળા, જિનવચન અનુસાર બોલવાવાળા જિનવચનોને હૃદયમાં ધારણ કરવાવાળા, સમાધિવંત ઉત્તમ ધ્યાનયુક્ત એવા જે પ્રભુના મુનીવર શિષ્યો જે અનુત્તર વિમાનમાં ઉત્પન્ન થઈ, ત્યાંના કામ ઉત્તમ પ્રકારે ભેગવી, ત્યાંથી વીને અનુકમથી જે અંતકિયા અર્થાત્ ભવને અંત કરશે, તેમના અધિકાર આમાં કહ્યાં છે,”
પ્રત્યેક તીર્થકરોના સમયમાં દસ, દસ અનુરોપપાતિક શ્રમણનું ચરિત્ર કથન થાય છે.
આ સૂત્ર ત્રણ દિવસમાં કહેવાનું છે.
પ્રથમ વર્ગના દશ અધ્યયન (૧) જાલી, (૨) માલી, (૩) ઉપજાલી, (૪) પુરૂષસેન, (૫) વારિસેન, (૬) દીર્ઘદંત (૭) લષ્ઠદંત, (૮) વિહલ્લ (૯) વિહાંસ (વૈયાહસ) અને (૧૦) અભયકુમાર–આ બધાના પિતા શ્રેણિક રાજા, અને પહેલા સાતની માતા ધારિણી, વિહલ્લ અને વિહાંસ ચેલણ રાણીના અને અભયકુમાર નંદારાણીના પુત્રો હતા.