________________
૧૦૦ ]
[ આગમસા
સુધીના ત્રસકાયના જીવાની જે હિંસા, વિરાધના કરે છે તે કુશીલ આચરણ છે, તેના વિપાક બહુ કડવા અર્થાત્ નરકાદિ ગતિ જેવા દુ:ખદ છે, અને તેવા હિ‘સક કાર્યો જેમકે પશુનું બલિદાન દેવુ વગેરેને ધમ' કહેનારા કુશીલ ધર્મ છે, જિનમતથી વિપરિત છે, તેમ કહી જે જિનેશ્વર પ્રરૂપિત સંપૂર્ણ દયામય અહિંસા ધનું જ પાલન કરે છે તે સુશીલ-સાધુ અવશ્ય મેાક્ષ પામે છે તેમ અંતમાં કહ્યુ છે. (૮) વીર્યાખ્ય (વીરિય) :
સુશીલ અને કુશીલના આચાર “વીર્યાંતર કેમ”ના ઉદયથી થાય છે. તેથી આમાં બાલવીય અને પડિતવીનુ સ્થન છે. તેમાં વીના “સક અને અકક એવા બે સ્થાનક કહ્યા છે. તીથ કર દેવે પ્રમાદને” “ક” અને “અપ્રમાદને” “અમ હ્યુ છે. પ્રમાદયુક્ત કર્યું જે કરે તે આલવીય ” અને પ્રસાદરહિત ધમક્રિયા કરવાવાળાને પડિતવીય વાળા” કહ્યા છે.
નાંધઃ- ધન, સંપત્તિ, સત્તા આદિ મેળવવા જે તનતોડ પ્રયત્ના આપણે સંસારમાં કરીએ છીએ તે બધુ ખાળવી છે. શુદ્ધભાવે દયાધમ પાળી ધર્મક્રિયા કરીએ તે પડિતવીય છે, અને જીવાત્માને તેજ કલ્યાણકારી છે. માળવી દુર્ગાતિ ને દુઃખા દેનારૂં છે, તેથી કહ્યુ છે ઃ
જે ય મુદ્દા મહાભાગા, વીરા સમ્મત્ત દરમિણે સુદ્ધ તેસિ પરફ્કત, અફલ' હોતિ સવ્વસા ॥
