________________
લબ્ધિવિજયજીના શિષ્ય થયા હતા.
બેરસદથી ગુજરાતનાં ગામોને પાવન કરતાં મુનિશ્રી હિંમતપુર પધાર્યા. ત્યાં હિંમતપુર ઠાકરે તેમનું વ્યાખ્યાન સાંભળીને હિંસા ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા લીધી. ત્યાંથી પેલેરા થઈ શિહેર પધારતાં પન્યાસ મહારાજ શ્રી ઉમંગવિજયજી ગણિ આદિનું મિલન થયું. ત્યાંથી સહુએ સાથે ઘેઘા પધારીને નવખંડા પ્રાર્થનાથની યાત્રા કરી.
ઘોઘા પછી તેમની વાણીને લાભ ભાવનગરને મળ્યો અને ત્યાં શાંતિ–સ્નાત્રાદિ ધાર્મિક મહત્સવો ખૂબ ઉલ્લાસથી થયા.
ત્યાંથી શત્રય, ગિરનાર અને શંખેશ્વરની યાત્રાઓ કરી, મુનિશ્રી રાધનપુર પધાર્યા કે જે જૈનેનું એક જાણીતું કેન્દ્ર છે. ત્યાં મનિશ્રીની અદભૂત વાણી સાંભળીને શ્રાવક વર્ગ ખૂબ જ પ્રભાવિત થશે અને ચાતુર્માસની વિનંતિ કરવા લાગે. તેને પૂજ્ય ગુવની સંમતિ મળતાં સને ૧૯૨૩નું ચાતુર્માસ રાધનપુરમાં થયું.
આ ચાતુર્માસમાં વ્યાખ્યાનની રંગત ખૂબ જામી હતી અને તપશ્ચર્યા, ઉત્સવ–મહત્સવ આદિ ધાર્મિક કાર્યો ઘણુ થયાં હતાં. વિશેષમાં તબેલી શેરીના ઉપાશ્રયે પંન્યાસ શ્રી રંગવિમલજી મહારાજ બિરાજતા હતા, તેમની પાસે મુનિશ્રીએ મહાનિશીથ સૂત્રના વેગ વહન ક્યાં. આ કિયામાં એકી સાથે ૫૯ આયંબિલને લાંબી તપશ્ચર્યા હેવા છતાં તેમણે વ્યાખ્યાન અને પઠન-પાઠનની પ્રવૃત્તિ ચાલું રાખી હતી, જે તેમના અદ્ભૂત સત્વને પ્રગટ કરે છે.
ચાતુર્માસ બાદ શ્રી શંખેશ્વરજી તીર્થની પુનઃ યાત્રા કરી પાટણ પધારતાં ભાવભીનું ભવ્ય સ્વાગત થયું હતું અને શ્રાવકે તેમની સુધાવાણીનું ખૂબ પાન કરવા લાગ્યા હતા. અહીં વર્ષોથી ચાલતા જ્ઞાતીય ઝગડાઓને લીધે પાંજરાપોળ તથા બીજા ધાર્મિક ખાતાઓનું કામ ઢીલું પડયું છે, આવી વાત મુનિશ્રીના કાને આવતાં જ તેમણે સંધની મહત્તા પર અભુત પ્રવચન આપ્યું હતું અને તેની બને
