________________
તથા દ્રવ્યાનુયોગના સારા અનુભવી શ્રી ગેકુળભાઈના પરિચયમાં આવ્યા હતા અને તેમની સાથેની તત્વચર્ચાઓ જ્ઞાનીજનમાં ઉપયેગી નીવડી હતી. ત્યાંથી ભરૂચ પધારતા શ્રદ્ધાસંપન્ન તત્ત્વાભાસી શ્રી અને પચંદભાઈ પૂજ્ય ગુરુદેવ પાસે વારંવાર આવતા અને અનેક વિષયોની સૂક્ષ્મતલસ્પર્શી ચર્ચાઓ કરતા. આ ચર્ચાઓનાં શ્રવણમનનથી ઘણો લાભ થયો હતો અને તેઓશ્રીનાં શાસ્ત્રીય જ્ઞાનને ઓપ ચડયો હતો.
માત્ર અઢી-ત્રણ વર્ષના દીક્ષા પર્યાયમાં તેઓશ્રીએ જ્ઞાન અને સંયમમાં જે પ્રગતિ કરી હતી તે જોઈને શ્રી અનોપચંદભાઈ ખૂબપ્રભાવિત થયા હતા અને તેમણે ગુરુદેવને વિનંતિ કરતાં તેઓશ્રીને પહેલી જ વાર વ્યાખ્યાનપીઠ પર બેસાડવામાં આવ્યા હતા. આ પીઠને શોભાવવાનું કામ સહેલું નથી ! તેમાં શાસ્ત્રનાં ઊંડાં જ્ઞાન ઉપરાંત વસ્તુને રજૂ કરવાની સુંદર શૈલી જોઈએ છે અને તે સાથે શબ્દછટા તથા માનસશાસ્ત્રનું જ્ઞાન પણ જરૂરી છે. જે વક્તા શ્રોતાઓને મનેભાવ સમજ્યા વિના બલવાનું ચાલુ રાખે છે, તેનું વ્યાખ્યાન કદી પણ પ્રભાવ પાડી શકતું નથી. પરંતુ, મુનિશ્રી લબ્ધિવિજયમાં શાસ્ત્રનું ઊંડું જ્ઞાન, સુંદર પ્રતિપાદનશકિત, મનહર શબ્દછટા તથા શ્રોતાઓને મનોભાવ જાણવાની શક્તિ સારા પ્રમાણમાં હતી એટલે તેઓશ્રી વ્યાખ્યાનપીઠને શોભાવી. શકયા હતા.
માલવ-બંગાલયાત્રા ભરૂચથી પૂજ્ય ગુરુદેવે માલવભૂમિ ભણું વિહાર કર્યો.
સૂરીશ્વરજીના પગલાંથી રતલામ પાવન થયું અને ત્યાં ધાર્મિક પ્રવૃત્તિઓ ધમધમી ઊઠી. મેઘનું આગમન થાય અને મયૂરસમૂહ નાચવા ન માંડે એ કેમ બને ? અહીં મુનિશ્રી લબ્ધિવિજયજીની વકતૃત્વકળા અનેરી આભાથી ચમકી ઉઠી અને ધર્મપ્રેમી શેઠ મિશ્રી
