________________
श्री विजयपद्मसूरिविरचितः
वरवीयराय भावो, चित्ते समया कसायपरिहाणी ॥ दंसणसुद्धी नासो, कुमईइ जिणिक्खणेण सया ॥९३॥ वइरेगदंसणटुं - आगिइनासोवओजणं जुत्तं ॥ जइ ता संतजिणाणं-विसेसजुत्ताऽऽ गईमुहया ॥९४॥ इह वागवाइए, सव्वत्थवि वावगो मओ अप्पा ॥ तेऽवि समत्यति सया - घयदितेण पडिमगच्चं ॥ ९५ ॥
૨૮
पिंडीभूयघणं, गोदेहे वावगं घयं जइवि ॥ वेणू होज्ज विरोगा-उवणयघडणं च सुण्णेयं ॥९६॥ वावगघयंपि दुध्धेन पूयतलणं कयापि दुद्धेणं ।। आisणि सेहगा ते, मण्णंति गिइं परसरूवा ॥९७॥ पत्थरधेणुं य जहा, पासंता तं खणंतरे सच्चं ॥ पासिस्संति छुहाई, सामिस्स समिट्ठपुरं ॥ ९८ ॥ वच्चिस्संति तहा ते, पमोयभरियंगिणो जिणच्चाए ॥ सक्कारा भावपहू-दणं वंदिऊणं च ॥ ९९ ॥ थोऊणं भावेणं - समच्चिया होह पंकपरिहीणा ॥ साहिस्संति पसिद्धिं, एवं सुहदाइणी पडिमा ॥ १०० ॥ एवं विहगुणक लयं, पडिमं सिरिसंभवाहिदेवस्स ॥ णच्चा जे पूयाई, कुणंति बहुमाणजोगेणं ॥ १०१ ॥ ते इह परत्थ सुहिया - होज्जा पाविज्ज कित्तिमविविउलं ॥ नियगुणरमणसमिद्धिं-लहंति सिग्धं न संसीई ॥ १०२ ॥